Chasing Pavements 4[12]
Pinagtitinginan ako ng mga tao sa hallway at sa elevator, alam kong nawiwirduhan sila sakin dahil sa suot ko pero di ko na ito pinansin pa. Nang makalabas na ako ng elevator ay agad akong pumunta sa aking sasakyan pero bago iyon ay bumangga ako sa malapader na katawan ng isang lalaki at sa pangalawang pagkakaton ay nakita ko ang sarili ko na bumabagsak sa sahig.
“Hey, watch where you going, will yo--- oh bollocks!” sigaw nito habang lumuluhod malapit sa aking nakahiga paring katawan. Tinignan ko ito ng mabuti, naka unipormeng pampulis ito pero may mali, pwera na lang kung may brown hair, maputing balat na pang banyaga, matangos na ilong, may British accent magsalita at kulay green na mga mata kang makikita na kabilang sa kapulisan ng Manila. Naalala ko bigla kung bakit ako nandun at kung bakit ako nakasuot na miya mo elf na kasali sa mundo ng Lord of the Rings.
“Are you, OK? Your nose is bleeding like mad!” sabi nito sabay ipit ng aking nose bridge at marahan akong pinatungo. Nun ko naalala kung sino ang mala David Beckham (with exaggeration) na nagpapatigil ng pagdudugo sa aking ilong.
“Great. Another asshole.”
“Did you just---” pero hindi na niya iyon naituloy nang biglang sumigaw si JP.
“Oh shit, Migs. I'm sorry.” sabi nito pero hindi ko na ito hinayaan pang hawakan ako.
“So I guess it's not my fault why your bloody nose is bleeding, huh?” tanong ni David Beckham este ni Chris pala na siyang kapitbahay namin ni kuya Ron sa The Residences noon.
“No shit, sherlock!” sarkastiko kong balik dito na ikanahagikgik naman nito saka tumingin ng seryoso kay JP.
“Look, Dude. Migs is like a brother to me an annoying little brother at that and I don't put up with arseholes who decides to have a go with him, so fuck off, before I kick your bloody arse!” sigaw ni Chris kay JP, tumingin sakin si JP, nagmamakaawa ang tingin nito, iniwas ko dito ang aking mga tingin, nakuwa niya ang gusto kong mangyari kaya't tumayo ito at naglakad na palayo.
“You OK, shit head?”
“Well yeah, I don't suppose having your face knocked up by a night stand doesn't hurt to you.” sarkastiko kong balik dito na ikinatawa naman niya habang inaalalayan akong tumayo.
0000ooo0000
Tila naman balewala lang ang pagdugo ng ilong ko at ang mga ikinukuwento ko kay kuya Ron tungkol sa nangyari samin ni JP dahil abala ito sa pagpapa-cute kay Chris na kahit anong gawin naman niya ay hindi siya pinapansin. Bakit nga ba papansinin ni Chris si kuya Ron eh may asawa na ito sa UK at nagiintay lang na matapos siya ng pagaaral para makabalik na doon.
“You didn't!” sigaw ni Chris sabay tawa nang ikuwento ko dito ang nalaman ko habang nagtatago sa aparador ng dorm ni JP.
“Did too.”
“You could've been caught and sent to jail for breaking and entering!” sigaw ulit nito sabay tawa. Di ko alam pero parang nawala na ang sakit na nararamdaman ko ng ilang araw habang ikinukwento kay Chris at kuya Ron ang nangyari samin ni JP, iba kasi sa mga karaniwang galit at pakikisimpatya ang nakukuwa kong reaksyon sa dalawang to kumpara noong nagkukuwento ako kila Edward.
“or talked to engaging into orgy.” sabat naman ni kuya Ron na ikinahagalpak lalo ni Chris at ikinahagikgik ko naman.
“Do you reckon your boy Migs here wants to engage in such nasty acts?! Get real, Ron!” sabi ni Chris, nagkibit balikat si kuya Ron.
“Well, I could have---”
“Well, Migs is not you, Ron.” putol ni Chris, umirap lang si kuya Ron sa sinabi ni Chris.
“Enough about him. Let's talk about us.” sabat ulit ni kuya Ron sabay angkla sa malaking braso ni Chris.
“You're being bloody creepy again, Ron. I told you, I don't swing that way.”
“There's always first for everything.” sagot ni kuya Ron sabay kindat kay Chris na ikinailing naman nito.
0000ooo0000
Ilang oras pa ang lumipas at humina na ang tugtog sa sala at umonti na ang mga tao na naki-birthday kay kuya Ron, nakatitig lang ako sa kisame may isang bag ng yelo na nakatapal sa aking mukha, nararamdaman ko na ang pamamaga ng aking mukha. Kinakapa ko ang aking kaliwang mata nang bumukas ang pinto ng kwarto ni kuya Ron.
“Migs?” tawag nito sakin. Di ko ito pinansin, itinuloy ko lang ang aking pagtingin sa kisame.
“Alam mo, kahit naglalaway ako kanina nung nagkwe-kwento ka sakin at kay Chris tungkol sa mga nangyari sainyo ni JP, nakikinig parin naman ako, kitang kita ko parin sa mga mata mo na nasasaktan ka kahit na nakangiti kang nagkwekwento.” sabi ni kuya Ron habang hinahaplos ang mukha ko.
“Bakit siya pa yung galit? Bakit ako pa dapat ang mahiya sa kaniya? Bakit kailangan ako pa yung ma-guilty e siya naman itong nagsisinungaling, siya ang nanloko at siya ang nanakit---”
“Kasi, hindi mo ipinaliwanag sa kaniya, Migs. Kausapin mo siya, ipaalam mo sa kaniyang nasasaktan ka, na nagagalit ka.” natigilan ako sa sinabing iyon ni kuya Ron.
“Masakit---”
“Masakit talaga, Migs, pero sa tingin mo, mababawasan yang sakit na yan kung kakalimutan mo na lang lahat, kung tatalikuran mo na lang lahat? Oo mas madali yun kesa kumprontahin siya, pero maniwala ka kapag sinabi ko sayo na habang buhay mong dadalhin yan at habang buhay kayong magsisisihan ni JP kung anong nangyari sa pagitan niyo. Imagine, habang buhay niyang iisipin na pinaglaruan mo lang siya at ikaw naman habang buhay mong dadalhin ang pananakit niya.”
Napaisip ako sa sinabing iyon ni kuya Ron.
0000ooo0000
“What the hell happened to your face?!” sigaw ni Edward nang pagbuksan ko ito ng front door kinabukasan.
“Wala, to.” sabi ko dito pero bago pa man ako makapaglakad pabalik sa kusina kung saan ako nagbe-bake ng Dory ay hinila na nito ang kamay ko at pinaharap ulit sa kaniya. Bakas sa mukha nito ang pagaalala, inilibot nito ang kaniyang tingin sa aking mukha.
Nagulat din ako nang humarap ako kanina sa salamin. Namamaga ng bongga ang ilong ko, daig pa ang bell pepper sa laki at ang kaliwang mata ko ay halos magsara na.
“Who did this to you?” tanong nito.
“Bakit sa front door ka dumaan? Bukas kaya yung bintana ko.” pagiiba ko ng usapan at tatalikod na sana ulit nang hilahin ako ulit nito paharap sa kaniya.
“Migs. Sino. Ang. Gumawa. Niyan. Sayo.” bawat salita ay ramdam ko ang galit nito, napayuko ako na pinasisihan ko naman agad dahil sumumpong nanaman ang hilo na gawa ng vodka at ng pakikipag halikan ko sa night stand kagabi.
“Nadapa ako. Tumama yung mukha ko sa night stand ni kuya Ron.”
“SINO, MIGS?!” sigaw na ni Edward, napabuntong hininga ako. Wala na akong nagawa kundi ikuwento kay Edward ang lahat. Nang matapos ako sa pagkukuwento ay agad itong tumayo at dinukot ang telepono niya sa kaniyang bulsa.
“San ka pupunta?” tanong ko dito sabay sunod sa kaniya palabas, di ako nito sinagot, may kausap na ito sa telepono.
0000ooo0000
Pagkalipas ng kalahating oras ay nagdatingan na ang mga support system ko sa katauhan ni Fhey, Dave at Pat.
“Holy Shit!” sigaw ni Fhey habang si Dave ay napanganga na lang at si Pat ay sinuntok ang front door na alam kong pinagsisisihan niya dahil alam kong masakit ang ginawa niyang yun.
“Wow! Andito ulit kayo! Now I feel so loved!” sigaw ko sabay hagikgik.
“Stop it, Migs. Di nakakatawa ang ginawa sayo ni JP.” saad ni Edward at sabay sabay namang tumango ang tatlo bilang pagsang ayon sa sinabi ni Edward.
“Sabi ko naman kasi sayo, AKSIDENTE lang ang nangyari.”
“Tinulak ka niya, Migs!” sigaw ni Edward.
“Tipsy na ako, di masyadong malakas ang pagkakatulak ni JP.”
“BULLSHIT!” sigaw ulit ni Edward, di ko napansing nawala na ang tatlo sa background. Kalahating oras pa ulit kami nagtalo ni Edward.
0000ooo0000
“Natapos din.” sabi ni Fhey nang pumasok na ako sa aking kwarto na nangingilid ang luha dahil sa pagtatalo namin ni Edward.
“Kasalanan mo to eh!” baling ko kay Fhey.
“Bakit ako?!”
“Kung hinayaan mo na lang sana ako na maglinis ng bahay araw araw hindi ako sasama kay kuya Ron sa party!” balik ko dito.
“Gago ka ba?! Eh ni hindi ka makakahindi dun sa pinsan mo eh!” balik ni Fhey na hindi ko naman nasagot.
“Edi natameme ka! Maninisi pa tong baklang 'to!” sigaw nito sabay hila sakin paupo sa kama.
“Oh! Samahan mo akong manood ng Gone with the wind.” sabi ni Fhey sakin sabay share ng kaniyang isang galon na ice cream.
“Sige.” payag ko sa mungkahi nito.
“San sila?” tanong ni Fhey.
“Binabalak ang pang a-ambush kay JP.” sagot ko dito.
“Kaya ka ba naiiyak?” natatawang tanong ni Fhey, umiling ako.
“Bakit ka umiiyak?!” tanong ulit nito.
“Sakit ng ilong ko eh.” sagot ko dito.
“Bakla, bakit naman kasi sa night stand mo pa napiling bumagsak, pwede namang sa bed, sa carpet o kaya sa unan.”
“Malay ko bang itutulak ako ng hinayupak na yon!”
“Aha! Edi inamin mo rin na itinulak ka nga ni JP.”
“Kanina ko pa kaya sinabing tinulak ako ni JP. Sabi ko tinulak niya ako pero mahina lang.”
“Ay oo nga pala.”
Tahimik.
“Sarap ng ice cream.”
“Caramel cheesecake yan, sarap no? May isang galon pa sa baba, kuwa ka lang kung gusto mo pa.”
“OK.”
0000ooo0000
Nagising ako bigla nang makarinig ng malalakas na pagsigaw sa baba, ginising ko si Fhey na yakap yakap parin ang isang galon ng ice cream na naubos na namin at nakangangang nakapaling sakin. Nang hindi ito nagising ay itinulak ko na lang ito para makababa na.
“Aray ko.” narinig kong sabi ni Fhey habang pababa na ako ng hagdan. Nakita kong nagsisigawan si Edward at JP sa may sala habang si Pat at Dave naman ay hinahawakan ang dalawa para mapigilan ang napipintong pagpapalitan ng suntok.
“Gago ka pala eh!”
“Di ko nga sinasadya, Edward. Nagalit lang ako nung sabihin ni Migs na ayaw na niya akong makita!” balik ni JP.
“Eh kung hindi mo ba naman siya ginagago eh sa tingin ko di niya sasabihin yon!” balik ni Edward napatigil si JP.
“Ano?! Edi natahimik ka! Akala mo hindi namin alam na inuuwi mo yung ex mo sa dorm mo?! Ha?! Akala mo di napapansin ni Migs ang mga lame excuses mo nung hindi ka dito umuwi, Tangina ka! Buti ng yun lang ang sinabi sayo ni Migs eh!” humahangos na sabi ni Edward habang si JP naman ay di na talaga nakasagot, tumigil na ito sa pagpalag sa yakap ni Pat, namumutla at nanginginig.
“Wow!” sigaw ni Fhey sa tabi ko na hawak hawak ang bagong galon ng ice cream mula sa Ref, napatingin ang apat sa kinatatayuan namin.
Nagsalubong ang tingin namin ni JP.
Itutuloy...
________________________________
Chasing Pavements 4[12]
by: Migs
Wow! Intense much! Can't wait for the next instalment! Kudos to the author!
ReplyDeleteang bilis ng buhos ng emotion! Wawa naman si Migs, masakit ba? hug na lang kita hehe
ReplyDeletewaaahhh.. pakisabi kay ate "fhey" pashare ng caramel cheesecake ice cream!!! at sisihin ang lintik na nightstand..nakaharang kasi sa binagsakan mo. ayan tuloy namaga ilong ni kuya migz..tskk!
ReplyDelete>>Down_d'Line
Author Migs.. nobela tong chapter mong to :D parang kang binuhusan ng tubig sa mga nalaman niya..nakakalungkot bakit kailangan may mamatay nanaman :(
ReplyDeletebakit ganun migs gusto ko ako din pag aawayan huhu :(
ReplyDelete