Against All Odds 2[55]

DISCLAIMER: The following is a work of fiction. Any similarities to any written works and any person, living or dead are purely coincidental. The story is intended for a mature audience. It may contain profanity and references to gay sex. If this offends you, please leave and find something more suitable to read. The author maintains all rights to the story. Do not copy or use without written permission. Email the author at miguisalvador@yahoo.com for comments, suggestions and violent reactions in pertaining to this blog and the stories that comes along with it.


Napamaang si Dan sa bumulaga sa pinto ng apartment ni Mike. Anduon ang iba't-ibng laki at itsura ng regalo. Hindi alam ni Dan kung nakatulog ba siya sa sasakyan ni Dave at nanaginip na siya ngayon, dahil ang note na nakalagay sa mga regalo na ngayon ay nasa kaniya na ngayong harapan ay pumapatungkol sa kaniyang kaarawan.


Happy 17th Birthday!” sabi sa isa habang ang pinakamalaki naman ay may nakalagay na “Happy 27th Birthday!”

Nanginginig kamay niya pang inabot ang pinakamaliit na regalo at binasa kung kanino ito galing. Hindi niya napigilan ang sariling luha na mangilid. Ngayon, sigurado na siyang nananaginip nga siya. Tinignan niya ang date ng note na iyon at tumugma iyon sa date nung araw na iyon. Nun lang napagtanto ni Dan na birthday niya pala ngayon.


Isang petsa na matagal na niyang kinalimutan.


Isang petsa na nagdulot sa kaniya noon ng ibayong sakit.


Isang petsa na tuluyang bumago sa kaniyang buhay.


Wala sa sarli niyang ibinababa ang malalaking kahon na dala at hinayaang lumipad ang ilang lobo na alam na niya ngayong kunektado sa mga regalo sa kaniyang harapan. Dahan dahan niyang pinilas ang magarang pambalot ng maliit na kahon na iyon. Saglit pa siyang nag-alangan kung bubuksan na nga ba niya ang kahon pero sa huli ay dahan dahan niya ring inalis ang takip nito.


Sa loob ay nakalagay ang isang pamilyar na piraso ng alahas. Kung kanina ay nangingilid lamang ang kaniyang mga luha, ngayon ay hayagan na itong tumutulo. Isang masamang alaala ang nagsipasukan sa kaniyang isip at sa kaniyang pagkakatanda ay ito ang huling bagay na kaniyang nahawakan noong gabing iyon pero hindi parin nito napigilan ang sarili na ilabas ito sa kahon at kapain ang mga letra na sumisimbolo ng kanilang mga pangalan ni Mike.


Why?” ang muling naitanong ni Dan sa sarili habang patuloy parin sa pag-iyak.


Happy Birthday.” tahimik na bati ni Mike na hindi napansin ni Dan na nasa kaniya na pala ngayong harapan at pinagbuksan na siya ng front door. Kitang-kita ni Mike ang sakit na bumabalot sa mga mata ni Dan at bumabalot sa mukha nito.


Hindi napigilan ni Mike ang masaktan din sa kaniyang nakikita pero desedido siya na ilagay na sa kahapon ang mga nangyari at gumawa ng mga bagong alaala na sinisiguro niyang hindi na muli pang makapananakit kay Dan. Wala sa sarili niyang inabot ang pulseras mula kay Dan at inikot ito upang ang bagong salita na kaniyang ipinalagay doon ang siya ngayong mababasa nito.


Bagong salita para sa simula ng mga bagong alaala.


Forever”


Nang mabasa ito ni Dan ay tila ba nabura lahat ng mga masasamang alaala na siyang pumasok sa kaniyang isip nang makita niya ang pulseras na iyon, tila may isang sumpa na inilukob sa kaniya at mabilis na itong napalitan ng magagandang alaala.


Forever.” tahimik na saad ni Mike na siyang ikinaangat ng tingin ni Dan.


Kitang-kita ni Dan ang iba't ibang emosyon na bumabalot ngayon sa mukha ni Mike at isa dito ang hindi niya maamin sa sarili na siya ngayong kaniyang nakikita.


Imposible.”


Imposibleng pagmamahal iyon.”


Mga bulong ni Dan sa kaniyang sarili, hindi makapaniwala sa kaniyang nakikita. Nabura lahat ng pagaalinlangan na iyon nang marahang hilahin ni Mike ang kaniyang mga kamay at isuot ang pulseras na iyon sa kaniya, habang ginagawa ito ni Mike ay hindi nakaligtas kay Dan na suot din ni Mike ang katernong pulseras na ngayon ay may nakalagay naring mga bagong salita.


Remember... Your promise is to love him FOREVER.”


Matagal pang tinitigan ni Dan ang mga salitang iyon mula sa pulseras ni Mike pero nang matapos na itong ilagay sa kaniyang kamay ang binigay nitong pulseras ay hindi pa siya nakakabawi sa pag-iisip kung ano marahil ang ibig sabihin ng mga salitang iyon sa pulseras ni Mike ay bigla na siya nitong binalot ng mahigpit na yakap.


I love you.” bulong ni Mike.


Hindi makasagot si Dan. Lalo niyang iniisip ngayon na nanaginip parin siya habang si Mike naman ay hindi nadismaya nang hindi niya nakuwa ang ninanais niyang sagot mula kay Dan. Alam niyang hindi ito basta-basta maibabalik ni Dan sa kaniya gayong maraming nangyari sa buhay nito na kailangan pang ayusin nilang dalawa. Dahan-dahan niya itong pinakawalan mula sa kaniyang pagkakayakap upang isagawa pa ang kaniyang pinaghandaang birthday party para sa huli pero bago iyon ay tinignan niya muna ito ng mariin at hindi niya mapigilang mapangiti nang makita niyang wala na ang sakit na kanina lang ay nakita niya sa mga mata nito.


At hindi niya napigilang matuwa nang makita niyang nagbigay din si Dan ng isang nahihiyang ngiti. Kahit pa gusto niya pang titigan ang gustong gusto niyang mga ngiting iyon ay dahan-dahan na siyang tumalikod at ginabayan si Dan papasok pa ng apartment habang hawak-hawak niya ang kamay nito.


Forever.” bulong ni Dan na tila ba sagot at pagpayag sa mga salitang nakalagay at sinabi ni Mike. Para kay Mike ay ito na ang paraan ni Dan ng pagsasabi na mahal din siya nito at habang buhay nila iyong pagsasaluhan. Ngunit kahit pabulong ito ay narinig parin ito ni Mike na siyang nagdulot sa huli na mangilid ang mga luha.


Luha ng lubos na kaligayahan. Pakiramdam niya kasi ay muli nang bumalik sa kaniya ang kaniyang kaibigan matapos ang mahabang panahon na sila'y nagkahiwalay. Nang makarating na sila sa labas ng pinto ng kusina ay dahan dahan na niyang pinihit ang pinto.


SURPRISE!”


Ang ingay na sumalubong sa dalawa na nagplaster ng isang malaking ngiti kay Mike at gulat na gulat na reaksyon sa mukha ni Dan. Andun ang lahat ng kanilang kakilala. Ang mga magulang ni Mike, si Dave, si Martin at nobya nito, Cha, Mona, Pauline, si Jase at nobyo nito.


Muling nangilid ang mga luha ni Dan, pero ngayon ay dahil narin ito sa sobrang kasiyahan, hindi katulad kanina na dahil sa masasamang alaala.


Maliban sa mga taong iyon ay punong puno din ng pagkain ang lamesa at sa gitna nito ay may isang malaking cake na may mga ginawang toppings na cupcake at ang bawat cupcake ay may iba't-ibang disenyo at nang lapitan ito ni Dan ay may mga numero ito.


Di kita nabati saka naregaluhan simula nung 17th birthday mo hanggang nung last year eh, kaya ayan bumawi na ako ngayon.” bulong ni Mike sa hindi parin makapaniwalang si Dan nakabawi na lamang nang lumayo sa kaniya si Mike.


Nginitian niya ang bawat tao na nandun, hinayaang yakapin ng ilan lalong lalo na nila Brenda, Obet at Pauline kaya naman hindi niya napansin ang pasimpleng paglalagay nila Dave at Martin ng mg regalo na unang nakatambak sa unahan ng apartment upang isa-isa itong mabuksan ni Dan habang si Cha naman at si Mona ay abala sa paglalagay ng mga kandila sa bawat cupcake na nandun sa cake.


Madami kang i-wi-wish, Beks! Minsan lang yan!” tila ba kinikilig na saad ni Cha sabay kindat.

000ooo000


Hey.”


Agad na nagising si Dan mula sa pagtitig niya sa pulseras na maganda ngayong nakasuot sa kaniyang kamay at iginawi ang tingin kay Cha na tila ba nagaalala sa kaniya. Lumabas kasi siya mula sa kaninan at muling pinanood ang mga tambay sa may kanto at ang mga dumadaan sa kanilang street habang nagiisip ng malalim.


Hey.” balik naman ni Dan sabay pakawala ng isang malungkot na ngiti.


Anong ginagawa mo dito, di ka ba nageenjoy sa loob?” tanong ni Cha sabay kagat sa malaki niyang cupcake na hawak hawak habang tinitignan ng mariin si Dan.


Nagpapahangin lang.” pagsisinungaling ni Dan na hindi naman nakaligtas kay Cha.


Dito?” sarkastikong tanong ni Cha sabay lingon lingon na tila ba hindi makapaniwala na may nakukuwang sariwang hangin dun si Dan. Alam naman ni Cha na ayaw lang magsabi sa kaniya si Dan dahil hindi parin ito kumportable sa kaniya.


Sigawan mo ba naman nung isang beses.” pagpapaalala ni Cha sa sarili habang inaalala yung huling beses na nagsabi ito sa kaniya at nang pinangaralan niya ito.


Saglit pa silang nabalot ng katahimikan kaya naman nabigyan ng pagkakataon si Cha kung pano mapagsasalita si Dan o pano ito mapipilitang magkwento sa kaniya patungkol sa bumabagabag dito ngayon.


Nice bracelet.” saad ni Cha na muling nagtulak kay Dan na titigan ito.


Pero bakit parang hindi ka natutuwa na binigyan ka ni Mike ng ganyan? Are you more of a ring person kaya parang ayaw mo ng bracelet? Naku ha, kung ayaw mo niyan, bigay mo na lang sakin para hindi sayang.” saad muli ni Cha sabay kuwa ng kamay ni Dan at tinitigan ang pulseras.


It's not new---”


What?! Second hand 'to? Yan talaga si Mike--- yaman yaman na eh hindi parin makabili ng bagong bracelet para sa boy---best friend niya.” tuloy tuloy na saad ni Cha pero natigilan nang maisip na muntik na siyang madulas.


No, I mean naibigay na niya ito sakin dati---s-sinoli ko lang tapos ngayon inireregalo niya lang ulit sakin.” pagsisinungaling ni Dan sa kaniyang huling mga salitang sinabi.


Ha? Bakit mo binalik?” takang taka na tanong ni Cha na ikinahagikgik ni Dan.


Actually I threw it back in his face---” humahagikgik paring sagot ni Dan pero agad ding sumeryoso nang maalala kung bakit niya ito binato kay Mike pabalik nung gabing iyon.


Sinaktan niya ako, that's why---” wala sa sariling saad ni Dan.


At hindi nga nagtagal ay ikinukuwento na ni Dan ang mga nangyari sa kanila ni Mike noon kay Cha nang hindi niya namamalayan.

000ooo000

Is that why you're looking at the poor bracelet that way?” pagpapagaang ni Cha na tanong matapos ikuwento ni Dan lahat ng nangyari sa kaniya. Saglit ulit na tinignan ni Dan ang pulseras na muling ibinigay sa kaniya ni Mike saka malugod na umiling.


Actually as odd as it may sound, after all the things they've done, di ko parin mapigilan yung sarili ko na patawarin sila and looking at this bracelet doesn't affect me like it did before na magtata-takbo ako sa isang gilid at magii-iyak but it does bring back memories from that night though.” simula ni Dan sabay sulyap ulit sa bracelet niya.

It's just that---” umiiling na simula ulit ni Dan sabay pakawala ng isang malalim na buntong hininga. “---di ko lang maintindihan kung bakit kailangan niya pa itong ibigay ulit sakin. Ano gusto niyang ipaalala lagi sakin yung gabing yun? Ganun ba yun, Cha?” pagtatapos ni Dan na ikinatahimik muna ng paligid nilang dalawa ni Cha.

What does that bracelet mean to him ba before that night?” tanong ni Cha kay Dan na saglit na ikinatahimik ng huli.


It symbolizes our friendship, I guess---?” wala sa sariling sagot ni Dan.


Then maybe he was just trying to salvage that friendship--- meron bang nabago dyan sa bracelet?” pagbibigay mungkahi ni Cha sa kanilang usapan sabay nagpakawala ng isa pang follow up na tanong.


Yes. Before it was just our initials and now on the other side there's “forever” on it na.” wala sa sariling sagot ulit ni Dan habang tinitignan ang bagong nakaukit na salita sa pulseras na iyon.


Maybe that's his way of asking for another chance.”


Huh?” naguguluhang tanong ni Dan sa pahayag ni Cha na ikinairap na lang ng huli.


He's asking for another chance. He gave you that bracelet nung sixteen pa lang kayo because he was hoping na may meaning na yung friendship niyo, na may depth na, na hindi na lang iyon mga larong bata, yung friendship na alam niyang habang buhay niyang i-ho-honor pero dahil nga dun sa nangyari hindi natupad iyon and now that nagkaroon ulit siya ng opportunity, binigay niya ulit yan sayo para tuparin yung naudlot na sinisimbolo niyang bracelet.”


Then why not give me a new one?” parang batang tanong ni Dan.


Maybe because before that night, that bracelet also symbolizes everything that both of you shared since you guys became friends and he can't just let that all go. Besides, tingin ko rin kaya yan parin ang binigay niya sayo because he doesn't want you to fully forget that night and that new word etched in that bracelet symbolizes a promise of new memories, memories that will over shadow that bad memory.”


Sa mga sinabing ito ni Cha ay unti-unti nang nagbabago ang isip ni Dan patungkol sa pulseras na iyon. Hindi mapigilan ni Cha ang mapangiti habang si Dan ay mataman ulit na tinititigan ang bracelet alam niyang pinagiisipan na ni Dan ang kaniyang mga sinabi.


0000oo0000


Hindi nagtagal ay isa-isa ng nagsiuwi ang mga bisita ni Dan, isa isa niya itong hinatid at pinasalamatan para sa isang birthday party na akala niya ay habang buhay ng hindi mangyayari sa kaniyang kaarawan. Nang mailabas at mapasalamatan na niya ang huling bisita doon ay muli na siyang bumalik sa kusina upang magligpit pero naabutan niyang nagliligpit na si Mike.


Wala sa sariling pinagmasdan ni Dan si Mike. Halata niyang pagod na ito dahil nawawala na ang kuordinasyon ng katawan nito di tulad sa tuwing bagong gising ito, pero halata man niya ang pagod sa katawan nito ay wala namang bakas ng pagod sa mukha nito, bagkus ay may malaki pa itong ngiti sa mukha at tahimik pang kumakanta ng isang kanta na wala nanaman sa tono at hindi tama ang mga lyrics na ikinahagikgik ni Dan.


Want some help?” tanong ni Dan nang magsawa na siya sa kakatitig kay Mike ng hindi niya namamalayan.


Kaya ko na 'to. Chill ka lang diyan, enjoy the rest of your day.” saad naman ni Mike, nakatalikod man ito kay Dan ay alam parin nito na may malaki paring ngiti na nakaplaster sa mukha nito.


Wala sa sariling sumulyap si Dan sa orasan. Alas nuebe na ng gabi at alam niyang hilig ni Mike ang uminom ng kape sa ganitong oras kaya naman palihim niya itong pinagtimpla ng kape. Nang matapos sa pagtitimpla ay inilapag ni Dan ang puswelo sa may malapit kay Mike, agad itong naamoy ng huli at napatingin sa mug ng kape na umuusok pa.


Hindi napigilan ni Dan ang mapangiti lalo pa't alam niya ang tumatakbo sa isip ngayon ni Mike. Gusto na nitong matapos sa pagliligpit at hindi niya iyon magagawa kung papanaypanayin niya ang pagaanlaw ng sabon sa kaniyang kamay upang uminom sa puswelo na iyon.


Hindi alam ni Dan kung bakit pero muli niyang dinampot ang tasa ng kape at hinipan ito, hindi na ito pinansin pa ni Mike sa pagaakalang iinom lang si Dan kaya naman nagulat siya ng tumapat sa kaniyang bibig ang tasa na tila ba isa siyang batang pinapainom sa unang pagkakataon ng kaniyang ina sa isang baso.


Iginawi ni Mike ang naguguluhang tingin kay Dan na noon ay nagsisimula ng mamula ang mga pisngi dahil sa hindi niya maipaliwanag na ikinikilos. Saglit na napangiti si Mike saka dahan-dahang inilapit ang kaniyang mga labi sa tasa upang humigop at nang matapos ng humigop ng masarap at mainit na kape ay muli niyang iginawi ang tingin kay Dan.


Salamat.” marahang saad ni Mike sabay ngiti na lalong nakapagpapula sa mga pisngi ni Dan.


Dahil sa sobrang hiya ay hindi na nawala pa ang pamumula sa pisngi ni Dan pero hindi parin naman nito napigilan ang sarili sa paglalapit ng tasa sa mga labi ni Mike upang painumin ito. Habang si Mike naman ay nagbukas ng isang kuwento na kanilang mapaguusapan.


0000oo0000


Hey.”


Agad na napatalikod si Mike sa gawi ng pinto ng kaniyang kwarto at nakita niya doon si Dan na tila ba nahihiya parin.


Hey. Is there something wrong? Did you have a bad dream again?” tuloy tuloy na tanong ni Mike at nagaalalang lumapit kay Dan.


Nope, actually I haven't gone to bed yet. Di ako makatulog and--- I-I just wanted to say thank you. T-Thank you for preparing that surprise party for me.”


It's nothing.” saad naman ni Mike. Tumango lang si Dan at aktong tatalikod na sana at pupunta na sa sariling kwarto upang matulog nang magsalita ulit si Mike.


Dan, you can stay here for a while if you really can't sleep. Pwede pa tayong magkwentuhan saglit.” nakangiting aya ni Mike kay Dan.


R-really?” parang batang tanong ni Dan na ikinatango lang ni Mike, sa totoo lang kasi ay ayaw niya parin mawalay dito kahit na maghapon na silang magkasama.


Di nagtagal ay kung ano-ano na ang napagusapan ng dalawa at hindi rin nagtagal ay binisita na ang mga ito ng antok. Hindi napansin ni Dan na pipikit-pikit na siya at nakahiga na siya sa kabilang bahagi ng kama ni Mike, nang mapagtanto niya kung ano na ang kaniyang ginagawa ay agad siyang pinigilan ni Mike at inaya na dun na lang matulog.


You can stay here for the night.” alok ni Mike dito na hindi na pinalagpas pa ni Dan dahil antok na antok na siya.


Dan?” tawag pansin ni Mike sa pipikit pikit ng si Dan.


Hmmm?”


Do you still feel the same way about me? I-I mean do you still love me, like what you said that n-night?” parang batang nagaalinlangang tanong ni Mike kay Dan.


Lumipas ang ilang saglit at hindi na nakatanggap pa ng sagot si Mike at inisip na lang nito na hindi na narinig ni Dan ang tanong niya dahil nakatulog na ito sa sobrang antok kaya naman nagbuntong hininga na lang siya at inabot na ang bedside lamp niya at pinatay ito.


Akmang inaayos niya ang kaniyang mga unan at kumot para sa pagtulog nang humarap si Dan sa kaniya, gising pa ito at nakatitig sa kaniya.


It never changed Mike, it never changed.” makahulugang saad ni Dan na nakapagpangilid sa mga luha ni Mike.


Itutuloy...


Against All Odds 2[55]
by: Migs

Comments

  1. Tulad po ng sinabi ko. Malapit na po itong matapos. Last chapter na po ang susunod dito and then epilogue na. :-)

    I have made a dummy account (as much as I detest doing one), napilitan ako eh. I have to get the attention of those who post my stories sa wall nila and then claim it as their own. Nakakinis kasi matapos mong paghirapan, sila ang magcre-credit. Halos di na nga ako matulog makapag-post lang tapos siya naman kokopyahin niya lang.

    Kwento ni Gwapong Gago is one.

    I'm not a blog genius at hindi ko alam ang sinasabi niyong pagla-lock. :-(

    please add me and support my fight against these plagiarizer. Here's the link.

    https://www.facebook.com/miguel.salvador.1232?fref=ts


    Nais ko lang pong linawin na ang kwento pong “SKYBAND” ay akda po ng isa sa aking pinakamalapit na kaibigan na si Ezekiel o ang may pakana ng blog na 'to http://zildjianstories.blogspot.com/

    Ating po siyang suportahan! :-)

    ENJOY READING GUYS!

    Muli inaanyayahan ko po kayo na bumisita sa mga site na ito. Hindi po kayo magsisisi.
    http://imbipositive.blogspot.com/

    www.darkkenstories.blogspot.com

    http://icemicestories.blogspot.com/

    http://zildjianstories.blogspot.com/

    BACK TO BACK chapters po ito! :-)



    MARAMING SALAMAT ULIT SA PATULOY NA PAGSUPORTA AT SA NAGUUMAPAW NA COMMENTS! MORE PLEASE! ENDORSE THIS BLOG SA FRIENDS NIYO DIN AH! :-) I'm targeting to gain more followers! Salamat! :-)

    frontier: thank you.

    Cloud: haha! Di ganun kaganda ang stories ko na dapat pang i-publish.

    Racs: thanks! Wag ka ng umiyak sa tuwa. Haha! Sorry sa haba ng pagiintay niyo.

    WaydeeJanYokio: namiss mo si Cha. Aminin mo. Haha!

    Marc: thank you!

    Lyron Batara: last chapter na po ang next dito tapos epilogue na. 25 lang po ako FYI. ;)

    CYRUZS: thanks for coming out from being a silent reader! :-)

    marven cursat: hay sana nga di naman nila kopyahin yung pinaghirapan ko. diba? Haist.

    Therese llama: haha mukhang di ko na maitutuloy ang CP eh. Haha! :-) actually sa carrie ko yun nakuwa therese. Di naman talaga ganun ang ginawa nila sakin nung prom night na yun pero pinahiya parin nila ako. I just wanted to change some facts para hindi naman masyadong obvious na ako at ang lalaking napahiya nung gabing iyon ay iisa. Hehe! ;-)

    Pink 5ive: paki-intay na lang po kung happy nga ba. Haha! ;-)

    Poging Cord: taga Cavite po ako. ;-)

    Kerry Von Chan: yang pic na gamit mo ngayon. :-) only, mine has little effects and is a candid shot. :-)

    gelo_08: sana nga, pero antagal na niyang hindi nag-update eh. Baka natakot na. Hihi.

    Anonymous August 19, 2013 at 3:14 AM: mali po kayo sir. Anonymous po ang babae na kasex ni Mike nung last chapter. Analogy lang po ni Cha yun na kaniyang ginamit to prove a point. Pakilala ka sa susunod sir para mapasalamatan kita. Salamat!

    Randzmesia: Thanks din! :-)

    ELIWAYEN: thanks for the support.

    Christian Jayson Agero: so maawa ka lalo sa kaniya sa huling libro ng AAO? Hahahahaha! SPOILER ALERT!

    Jasper Paulito: Salamat!

    Mark:Thanks!

    Robert Mendoza: haha! Still Rooting for Mike?

    ANDY: Opo babalik pa si Bryan.

    Vince Reyes: thanks!

    Gavi: ikaw din? Gusto mo ng happy ending? :-)

    Frostking: thanks! Sorry natagalan parin ang update ko. :-(

    MARAMING SALAMAT SA PATULOY NA PAGSUPORTA SA KABILA NG NATATAGALAN KO NG PAG-A-UPDATE. SANA PO AY I-ENDORSE NIYO DIN PO SA INYONG MGA KAIBIGAN ANG SIMPLE KONG BLOG NA ITO AT I-FOLLOW AKO AT LAGI KAYONG MAG-COMMENT. SALAMAT!

    ReplyDelete
  2. Excited na ako sa ending!!! Sabi na hindi malayo ang agwat ng age natin kasi kung pagbabasehan yung CP stories mo, halos parehas lang ng time frame nung highschool at college life ko.. though hindi ganun kasilamuot! :o

    ReplyDelete
  3. sa wakas at nagkaaminan na sila danny at mikee. im so happy for them. grabe nakakaloka si charity ha pakalatkalat lang siya ha. anyway wala akong care kay ryan. i just really hate that guy. well excited na ako sa epilouge and super duper excited for breaking boundaries book 2

    no wonder kaya pala it felt so familiar nung nakita ko yung trailer. wow mahilig ka palang magbasa. makahanap nga nang libro nun at mabasa ko.

    well im so heartbroken kung di na nga matutuloy ang CP. but i understand din naman na it is too complicated na. i just got so attached to it. anyways go lang ng go migs wala atang problema na di mo kayang lagpasan

    -therese llama

    ReplyDelete
    Replies
    1. nga pala migs 3 years na tong blog mo. happy anniversary. hehehe. well looking back na rin di ko napansin na halos isang taon ko na palang sinusubaybayan tong aao2. sa totoo lang kasi parang naging part narin ng buhay ko tong blogsite mo eh :) hehe

      Delete
  4. ahhhhhh! That last line was epic. Its like heaven. Galing. I wanna know hus the mystery bf ni jase. Haha

    - Poging Cord

    ReplyDelete
  5. Oh my gosh!!! This is the sweetest part I've read. Di ko mapigilang kiligin. I'm going crazy here sa office daddy idol. I really love how you do sweet stuffs, may pinaghuhugutan. Missin' you dad. Umwah!!!

    ReplyDelete
  6. Hahahaa massive awesome haha ganda kilih na ako hihi buti naman at happy na si dan at mukhang magbubukas na ang bagong umpisa nila at buti namam di sumuko si mikvin kay ryan yehey haha ending na can't waitr haha tnx sa update. Godblessed :-) :-) :-)

    -marc

    ReplyDelete
  7. Bitin!!!! hehehe. Pero ba't ganun? Sarap sa feeling ng malaman ni Mike na after all these years, after what he did to Danny, mahal pa rin siya nito. Gusto ko ang luhang yon ni Mike. Naramdaman ko ang ibig sabihin noon. Thank you Migs...

    ReplyDelete
  8. hehehe... Nice one kuya migz... still ganda parin talaga nang story moh.. :)

    ReplyDelete
  9. nakakakilig sobra!!! hahaha! maka Mike-Dan na ako!! haha!!

    ang cute at nakakatawa yung supresa ni mike na party hihi!

    kuya migs naexcite tuloy ako sa next chApter! it never changed daw! it never changed!!! waaaah!! may mangyayari kaya sa knila? haha!

    ReplyDelete
  10. yesssss! ibig sabihin SILA NA! ! ! wooohhh, wooohhh. tnx migz. he he he.

    ReplyDelete
  11. nalungkot naman ako. matatapos na pala. THANKS author :D

    ReplyDelete
  12. Awwwww. sweet ahaha xD next update. Im glad its a ha[py ending for DAN :D

    ReplyDelete
  13. I wish Ryan wont do anything stupid. :((

    anyways cant wait for the ending

    Thanks author. IDOL talaga kita. sana po ung chasing pavements naman :D

    ReplyDelete
  14. Pag natapos mo to author, ill read it again from the start. ahaha xD

    KEEP posting great stories K? hehe

    ReplyDelete
  15. and yes, another bitin episode. ahahahaha

    galing mo idol. keep posting. cant wait for the next chapter.

    IVAN D.

    ReplyDelete
  16. Hey Migs! i hope ma post mo agad yung last chapter + epilogue. hahaha nag stop ako sa chapter 51 way back when eh... hahaha yoko muna basahin next chapters gusto ko sunod sunod na wala ng tigil para maramdaman yung emotions :) ganda kase eh. nakakabitin nga lang. haha Thank You!

    -Marc nga pala. twitter ko? hmm.. may twitter ka po ba? hehehe discreet bisexual ako eh... may dummy account ako sa fb... https://www.facebook.com/julianrobert.buckley hehehe thanks!

    ReplyDelete
  17. Makahulugang magkasunod na chapter sa buhay nila Mike at Dan. Nkakalungkot lang matatapos na pala. Thank u dylan for inspiring us readers with this story.

    Randzmesia

    ReplyDelete
  18. Sorry Migs ha nagkamali ng pinasalamatan. Pasenxa na kc magjsunod ko binasa.stories nyo. Thanks again MIGS.

    Randzmesia

    ReplyDelete
  19. migs,

    Kudos ulit!

    Kinilig ako ng sobra2.

    Galing mo talaga!

    Congrats for another great story, though ang heavy lang. light naman sa susunod. salamat!

    Lance

    ReplyDelete
  20. Call me hopeless romantic but yes, i want a happy ending. :) who wouldn't want one?

    Haaaaaaay, these chaptersgave me goose bumps... Thanks Sir. :) super kinilig ako. Hahahahaha

    -- gavi :)

    ReplyDelete
  21. Saya Saya!! Kilig Kilig!! worth the wait talaga! thanks kuya migs! :D

    this story made my day, will make my months and make my years! hahahaha :x

    ReplyDelete
  22. it never changed!!! tutulo na luha ko eh, bitin!!!!

    wag naman sana makulong c ryan, please idol.. please.. :)

    ReplyDelete
  23. Weeee. Soooo happy for the both of them! Longing to see Bryan..

    ReplyDelete
  24. Wla na.. pumutok na lahat ng ugat ko sa sobrang kilig.. hahaha....
    Wala ka talagang kupas miguelito. I cant stop smiling while reading this.... sana lang wala nang masamang mangyari sa mga susunod na chapters... next na agad please. :)

    ReplyDelete
  25. This is it...kilig much Migz and to that one claiming this is his story...get freaking life. I will support u. Vince reyes aka foxriver:)

    ReplyDelete
  26. read these chapters while listening to the song 'close' and 'closer' by the westlife
    astonishing story
    there's always a surprise whenever updates happened
    the flamboyancy irritates me, to be honest, too wordy but genius
    i just cant do things like that haha thats why
    youre a damn heck of a writer migs

    ReplyDelete
    Replies
    1. ey migs, the last parts should be bombastic ok hihihi
      i am a member of how many blogspots and to be honest and you should be proud hahah yabang
      this is my first time to pop up a comment ever...
      (anu ba sinusulit ku lang pagcomment ku haha)

      youre so hot men i mean your story pala haha
      i have a question, i wanna ask this personally, i dunno where to find the authors profile haha
      are you a nurse or somethings like that?
      and am wondering if you're a filipino major too, haha
      tagalog mu dong ey napakahusay!

      pasensya na nahuli kasi ni Dan at Mike kakulitan ko eh haha
      feeling close na tayu agad kuya migs ah
      gustu ku ding magsulat pero nakakahiya mga tagalog ko hehe
      so, very nice!
      till next chapter!
      Godbless

      Delete
  27. Boss! Pa post na nung ending. na istress ako kakahintay ahaha xD

    :)

    Ivan D.

    ReplyDelete
  28. Author ang laki na lalo ng eyebag ko kahihintay gabi gabi ng update mo po, ilabas muna pakiusap. lol.

    ReplyDelete
  29. Wow grabe ganito ba? ganito ba ang madadatnan ko matapos kung magbakasyon ng matagal.

    Grabe nakakakilig. ang galing mo talaga migs hehehe.

    have a great day and keep it up.

    ReplyDelete
  30. “It never changed Mike, it never changed.”

    ~~~
    ~Waaah! Eto naun kuya! Kilig much!


    ~WaydeeJanYokio

    ReplyDelete
  31. “It never changed Mike, it never changed.”

    ~~~
    ~Waaah! Eto naun kuya! Kilig much!


    ~WaydeeJanYokio

    ReplyDelete
  32. “It never changed Mike, it never changed.”

    ~~~
    ~Waaah! Eto naun kuya! Kilig much!


    ~WaydeeJanYokio

    ReplyDelete
  33. “It never changed Mike, it never changed.”

    ~~~
    ~Waaah! Eto naun kuya! Kilig much!


    ~WaydeeJanYokio

    ReplyDelete
  34. “It never changed Mike, it never changed.”

    ~~~
    ~Waaah! Eto naun kuya! Kilig much!


    ~WaydeeJanYokio

    ReplyDelete
  35. “It never changed Mike, it never changed.”

    ~~~
    ~Waaah! Eto naun kuya! Kilig much!


    ~WaydeeJanYokio

    ReplyDelete
  36. ....awww...kilig naman aq sa last part... :-) ...galing mo po kua migs... :-)

    ReplyDelete
  37. 18 days.... ika 18th day na ngayon at wala pa rin ang FINAL chapter Migs. Excited na ako sa mga mangyayari sa dalawa sa gabing yon.... dami ko nang naiimagine na mangyari pero gusto kong mabasa mismo ang mga yon para maramdaman ko ang KILIG, ang INIT, at ang lahat lahat na na dapat maramdaman sa kanilang madamdaming paglalahad ng kanilang mga puso at damdamin. hehehe.
    Migsssss.... Miiiiiggggssss. bilis na please.

    ReplyDelete
  38. Bilang na bilang ang araw ha :D

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

The Rebound

Make It With You [Chapter 5] Failed Plans