The Things That Dreams Are Made Of 16

DISCLAIMER: The following is a work of fiction. Any similarities to any written works and any person, living or dead are purely coincidental. The story is intended for a mature audience. It may contain profanity and references to gay sex. If this offends you, please leave and find something more suitable to read. The author maintains all rights to the story. Do not copy or use without written permission. Email the author at miguisalvador@yahoo.com for comments, suggestions and violent reactions in pertaining to this blog and the stories that comes along with it.

Ilang araw matapos ang pagbubukas ng klase ay masasabi ni Igi na nasa daan na siya papunta sa paglimot ng kaniyang nararamdaman para kay Josh. Oo, hindi ito madali pero nakakaya niya ito sa tulong ng kaniyang dalawang bagong kaibigan na si Lance at Roan. Unti-unti na niyang tinatanggap sa kaniyang sarili na wala talagang mamamagitan sa kanilang dalawa ni Josh at ngayong iniisip niya na nagkabalikan na ang dalawa ay naisip niya na wala naring silbi pa ang ipagsisikan ang sarili sa taong hindi naman maibabalik ang pagmamahal sa kaniya.

“Breakfast?” masayang tanong ni Ram sa anak habang inilalatag ang kaluluto lang na mga hotdogs.

“Done!” masayang balik ni Igi habang nagtetext at humalik sa pisngi ng amang si Martin na abala sa pagtitpa sa kaniyang laptop para sa bagong article at sunod namang hinalikan din si Ram na hinahango na ang natitirang hotdogs sa lamesa.

“Are you sure?” tanong ni Ram habang pinapanood ang masayang anak palabas ng unit nila habang nagtetext.

“Yep! See you later!” paalam muli ni Igi sabay sara sa pinto.

Hindi napigilan ni Ram ang mapabuntong hininga, hindi naman ito nakaligtas kay Martin na agad na nagtaas ng tingin at tinignan kung ano ang marahil na bumabagabag sa kaniyang nobyo.

“Are you OK?” tanong ni Martin.

“Yep. Everything is good.” nakangiting saad ni Ram. Tumayo si Martin mula sa kaniyang pagkakaupo at niyakap mula sa likod si Ram.

“I told you, you're son is just experiencing the 'teenager syndrome' kaya emo-emohan yan. Ikaw lang naman kasi 'tong sobra kung magaalala.” nakangising sabi ni Martin kay Ram na umirap lang at nagpatuloy sa paghango ng hotdog.

0000ooo0000

Nakangiti na wala sa sariling lumabas si Igi sa kanilang unit habang nagtetext kaya't hindi niya napansin si Josh na tahimik na naglakad papunta sa kaniyang kinatatayuan sa harapan ng elevator. Saglit munang tinignan ni Josh ang walang ideya na si Igi, tinitigan ni Josh ang maamong mukha ni Igi na tila ba gusto itong saulohin, hindi niya maiwasang malungkot sa tuwing naiiisip na sa mga ganitong pagkakataon niya na lang natititigan ang mukha ni Igi. Ilang araw na siya nitong iniiwasan at sa loob ng ilang araw na iyon ay laging si Lance at paminsan-minsan ay si Roan ang kasama nito.

“Good morning.” hindi mapigilang bulalas ni Josh na halos ikinatalon sa gulat ni Igi. Nami-miss narin kasi ni Josh ang magandang boses ng huli kaya naman kahit sana sa maikling panahon na iyon, kahit sana sa pagsagot lang pabalik ng 'good morning' sa kaniya ni Igi ay marinig niya ang boses nito.

“G-good morning.” tila walang gana na saad ni Igi na ikinalungkot naman at ikinainis ni Josh lalo pa't nakita niyang ibinalik ng huli ang pansin nito sa pagtetext. Wala sa sariling inagaw ni Josh ang cell phone ni Igi na ikinagulat ng huli.

“Sino ba 'tong katext mo at di mabura yang ngiting yan sa mukha---mo.” malakas na simula ni Josh ngunit nang makita niya kung sino ang ka-text ni Igi ay agad nanghina ang kaniyang boses bago pa man niya matapos ang sasabihin.

“Give me that!” singhal ni Igi, hindi makapaniwala na sa unang pagkakataon ay nainis siya sa pagiging asal bata ni Josh na noon ay gustong-gusto niya at kagat na kagat.

“Wow. Is this what moving on feels like?” masayang bulong ni Igi sa sarili.

“What?! Is he your boyfriend now?!” singhal naman ni Josh, palalabasin niya lang sana na biro ito pero hindi niya napigilan ang tono ng pangiinsulto sa sinabi niyang iyon na hindi nakaligtas kay Igi. Natigilan si Igi sa pagtetext at dahan dahang ibinalik ang tingin kay Josh.

“Fuck you, Josh.” singhal ni Igi sabay talikod kay Josh, tinungo ang fire exit sabay sipa sa pinto nito upang doon na lang bumaba, wag lang makasama mag-isa si Josh sa elevator.

Habang bumababa ay hindi maiwasan ni Igi na maisip na tama nga ang kaniyang naisip dati. Na lahat ng nangyari ay laro lamang para kay Josh at ang halikan na iyon ay isa lamang mapanginsultong biro mula kay Josh.

“Roan is right. Josh is an asshole!” singhal ni Igi sa sarili.

0000ooo0000

“Wow. That was stupid.” umiiling na sabi ni Des matapos ikuwento ni Josh ang nangyari noong umagang iyon sa pagitan nila ni Igi.

Hindi makapaniwala si Des na OK na sa kaniya lahat ito ngayon. Nang sabihin kasi at aminin ni Josh ang kaniyang nararamdman kay Igi ay halos himatayin si Des. Hindi siya makapaniwala na ang lalaking kaniyang pinipilit na mahalin ay may mahal din palang iba at ang malala pa ay lalaki rin ang mahal nito, pero natutunan din itong tanggapin ni Des, lalo pa't nakikita nito na kailangan ni Josh ng kaibigan, hindi ng dagdag na manghuhusga sa kaniya, kaya simula noong araw na iyon sa library ay si Des na ang humalili sa puwesto ni Igi bilang best friend ni Josh.

“WHAT?!” pa-sigaw ng sabi ni Josh.

“SHHH!” saway ni Des saby lingon lingon, tinitignan kung sino ang nakasaksi ng katangahan na ipinakitang iyon ni Josh.

“All I'm saying is, you've let jealousy get the best of you---”

“I'm NOT jealous of that a-hole!” singhal ni Josh na ikinailing na lang sa pagkairita ni Des.

“Will you fucking listen to me first?!” singhal ni Des pabalik na siyang nagdulot kay Josh para lumingon-lingon, nahihiya sa kung sino mang nakarinig sa pag singhal na iyon ni Des sa kaniya.

“As I was saying before I was rudely interrupted--- I'm pretty sure that when you asked him if Lance is his boyfriend it sounded like you are accusing him of being a flirt.” paglilinaw ni Des sa kaniyang naunang sinabi.

“B-but I-I never---”

“You never meant it to sound that way, I know, but Josh, Igi doesn't know that. Kung ako sayo kausapin mo siya ng maayos. Apologize then tell him how you really feel.” advise ni Des sabay hawak sa kamay nito na ikinaisip ng malalim ni Josh.

0000ooo0000

“I can't believe he would say that! Roan was right! Josh is an asshole!” singhal ni Igi pagkadating na pagkadating niya sa kanilang classroom na ikinagulat ni Lance.

“Wha--” simula ni Lance sabay tingin ng mariin kay Igi na tila ba tinatanong ang sarili kung baliw nga ba si Igi.

“He asked if you're my boyfriend and it fucking sounded like he's accusing me of being a slut or something! I hate that sonovabitch!” singhal ni Igi, saglit na natigilan si Lance, tinignan ng mariin si Igi atsaka humagalpak sa tawa.

“What the hell?!” singhal ni Igi sabay suntok sa braso ni Lance, pinipigilan ang sarili na mapatawa din.

“I think you're not calling him an asshole because he sounded like accusing you of being a slut. I think you're mad because you wished that he's not pushing you to other guys.” pangaasar na sabi ni Lance sabay taas baba ng kilay.

“Nu-uh! He's accusing me of being a slut!” pagpupumilit ni Igi.

“OK if you say so.” kibit balikat na saad ni Lance na nagiwan kay Igi na magisip ulit ng malalim.

0000ooo0000

“Thank you, Igi for finally joining us.” pasitang saad ni Mrs. Roxas sa kadadating lang na si Igi.

“I'm sorry, Ma'am. Mrs. Senido made me do some work after class.” paghingi ng tawad ni Igi sa kaniyang pagiging late sa meeting na iyon ng student body officers.

“Very well, you can sit beside Jos---” pagpapaupo sana ni Mrs.Roxas kay Igi sa tabi ni Josh ngunit agad na umupo si Igi sa pagitan ni Lance at Roan. “---or sit where ever you like, it's fine by me.” naniningkit matang pasarkastikong saad ni Mrs. Roxas.

Hindi mapigilang isipin ni Josh na nagalit talaga sa kaniya si Igi dahil sa mga sinabi niya kanina pero hindi rin niya mapigilan ang sariling utak na isipin na pinaglaruan lang siya ni Igi lalo pa't nakikita nito na panay ang bulong ng huli kay Lance.

“I know I said I'll fight for him, but dammit! How can I fight for him when he's not letting me?!” singhal ni Josh sa sarili habang galit na galit na pasulyap-sulyap kay Igi at Lance.

0000ooo0000

Hindi magkamayaw si Neph sa pagmamadali. Nakaligtaan niya kasing meron nga pala silang meeting na mga bagong officers ng student body. Sa sobrang pagmamadali ay hindi niya napansin ang biglaang pagsulpot ni Des sa may dulo ng hallway na kaniyang tinatakbo.

“I'm sorry!” nagmamadaling paghingi ng paumanhin ni Neph pero agad din siyang natigilan at natameme nang mapansing si Des ang kaniyang nabangga. Tinulungan niya ito patayo at humingi ulit ng paumanhin saka muling naglakad palayo.

“You've been avoiding me.” pabulong na sabi ni Des. Pabulong ito pero tila megaphone na rinig na rinig ni Neph ang sakit sa mga sinabing iyon ni Des na muling nagpatigil kay Neph sa paglalakad.

“You're back with J-Josh. I-I s-should stay away from you---” simula ni Neph, naputol ang sinasabi na iyon ni Neph nang marinig niyang tumawa si Des. Dahan-dahan na nagtaas ng tingin si Neph at noon lang siya nakaramdam ng inis para kay Des.

“I-I'm sorry--- It's just, Josh and I are far from getting back together. T-trust me.” paniniguro ni Des kay Neph sa pagitan ng pagtawa.

“But I saw you two together at the library---” simula ni Neph ngunit agad muli siyang pinutol sa pagsasalita ni Des.

“We were just talking, Neph.” sagot agad ni Des sabay hakbang papalapit kay Neph.

“B-but---” simula muli Neph habang nakayuko, hindi makapaniwala sa kaniyang katangahan kaya't hindi niya napansin na papalapit si Des.

“Shhh---” putol muli ni Des sabay inilapat ng kaniyang hintuturo sa mga labi ni Neph upang mapigil ito sa pagsasalita.

“P-please s-stop avoiding me? You don't know how it hurts.” pabulong na saad ni Des sabay iniyakap ang sarili kay Neph na wala naman sa sariling niyakap ng mahigpit ang huli.

0000ooo0000

“Excuse me!” halos pasigaw na saad ni Josh matapos banggain si Lance patabi mula sa kaniyang dinadaanan pagkatapos ng meeting. Sa gulat ay hindi na lang nakapagsalita si Lance ngunit hindi rin ito nakaligtas kay Igi kaya naman hindi na siya nag atubiling sitahin ito.

“What the hell is your problem?! Nasa tabi naman si Lance ah, bakit kailangan mo pa siyang dunggulin?!” singhal ni Igi na gumulat kay Josh, Lance at pati na kay Roan.

“My problem?! Wala na nga kayong ginawa sa buong meeting kundi maglandian at parang kating-kati na makauwi tapos ngayon haharang harang kayo sa daan!” singhal na balik ni Josh na nakapagpakunot sa mga noo nila Igi, Lance at Roan.

“Landian---?” pabulong na paglilinaw ni Igi, pilit na itinatago ang kaniyang narramdamang galit na tila naman sumampal kay Josh. Alam niya kasing sa ikalawang pagkakataon na-offend nanaman niya si Igi.

“Di ko alam kung ano ang gusto mong palabasin pero kung ang gusto mo ay maging kontrabida at asshole sa mga mata namin, Josh. Congrats! Successful ka.” pabulong pero puno ng galit na saad ulit ni Igi na tila ba sumampal muli kay Josh.

000ooo000

“Fuck them!” singhal ni Josh sabay suntok sa kaniyang locker. Hindi ito nakaligtas kay Des at Neph na nakatayo sa di kalayuan.

“I better go.” makahulugang sabi ni Neph kay Des na tumango na lang.

“What happened?” tanong ni Des kay Josh.

“If he doesn't want to be with me then it's fine! He and Lance can fuck all the time! I wouldn't care!” galit na galit paring sabi ni Josh na ikinailing lang ni Des.

“Have you talked to him yet---” simula ni Des ngunit pinutol siya ni Josh sa pamamagitan ng agarang pagsagot nito, pero hindi hinayaan ni Des na hindi makuwa ni Josh ang kaniyang pinupunto.

“Ye---”

“---Talked to him properly?” pagtatapos ni Des na naunang naputol na sasabihin. Umiling na lang si Josh bilang sagot.

“Talk to him. Misunderstanding lang lahat ng 'to.” mahinahon ng sabi ni Des na nagtulak kay Josh na tumango pero kahit man tumango siya sa gustong mangyari ni Des ay alam niyang wala ng saysay pa ang kausapin si Igi.

Iniisip niya kasi na si Lance ang gusto nito at hindi na niya ipagsisiksikan pa ang sarili sa tanong ayaw naman sa kaniya.

0000ooo0000

“Are you OK?” mahinahong tanong ni Roan kay Igi. Bumabawi dahil alam niyang siya ang puno't dulo ng lahat ng pagkakalayo muli ng loob nila Igi at Josh. Matapos siyang aluhin sa harapan ng school library may ilang araw na ang nakakaraan ni Lance at matapos niyang makita ang tila ba lugmok na lugmok na si Igi ay saka niya na-realize ang matagal ng gustong ipaintindi sa kaniya ni Lance. Sa ginagawa niya ay hindi lang si Neph at Des ang kaniyang nasasaktan kundi pati narin si Josh at Igi at ang balik noon sa kaniya ay tig dodobleng sakit kasama pa ang konsensya kaya kahit mahirap man ay pilit niyang kinalimutan ang kaniyang plano. Pilit isiniksik sa kaniyang utak na hindi talaga sila ni Neph ang para sa isa't isa.

“Y-yes. Di lang kasi ako makapaniwala na Josh would actually think na nakikipaglandian ako. OK lang siguro kung sa iba nanggaling pero si Josh 'to eh. Akala ko kahit matagal man kaming hindi nag-usap ay kilala parin namin ang isa't isa. Akala ko lang pala yun kasi kung kilala parin niya ako hanggang ngayon ay hindi niya masasabi ang ganung kasakit na salita.” umiiling na saad ni Igi, hindi maitatago ang sama ng loob.

“Bakit hindi kayo mag-usap? Just to clear things up.” mungkahi ni Roan na malayong malayo sa una niyang sinabi kay Igi noong nilalason niya pa ang utak nito na layuan si Josh.

“What for? Ganun niya na lang kadali na husgahan ako ngayon. I think no amount of talk can change that.”

“Trust me in this---” simula ni Roan pero agad din siyang naputol sa pagsasalita nang biglang sumulpot si Lance.

“Hey! Want to grab something to eat? I'm starved!” aya ni Lance sa dalawa sabay upo sa pagitan ng mga ito. Hindi muna nagsalita ang dalawa. Si Roan, umiling muna saka inisip na ginagawa ito ni Lance upang mapagaang ang loob nilang dalawa ni Igi. Simula kasi ng hapon na iyon sa tapat ng library ay hindi na tinigilan ni Lance sa pagpapagaang sa kaniyang loob na lubos niyang ipinagpapasalamat.

“Sure. Let's.” umiiling muling sagot ni Roan.

“I'll pass. I think I'll just go home and rest for a while.” bagsak balikat na tanggi ni Igi. Nagkatinginan si Roan at Lance, tumango si Roan nang makuwa nito ang gustong mangyari ni Lance.

“I'll see you tomorrow, OK?” paalam ni Roan kay Igi sabay yakap dito ng mahigpit na ibinalik ni Igi saka tumango bilang sagot sa tanong ng huli. Nang maghiwalay ay agad na naglakad palayo si Roan kung saan andun ang terminal ng dyip at dun narin inintay si Lance na sadyang nagpahuli.

“Everything is going to be OK. What he said was just words. I'm betting everything I have now that he just said that to get your attention and those are not meant to hurt you.” makahuligang sabi ni Lance sabay ngiti kay Igi sabay yakap dito.

“I'll see you tomorrow, OK?” tanong ni Lance, tumango na lang ulit si Igi kahit pa hindi niya naintindihan ang sinabi ng huli dahil abala siya sa huling pahayag ni Lance.

Sa di kalayuan ay sakto namang lumabas si Josh mula sa isang building ng kanilang school. Kitang kita nilang dalawa ni Des ang pagyayakapan ni Igi at Lance. Iba't ibang emosyon ang tumakbo sa pagkatao ni Josh at ang nagpakalma dito ay ang marahang paghawak ni Des sa kaniyang braso bilang panga-alo sa kaniya.

Nagtaas ng tingin si Igi. Nakita niya sa hindi kalayuan sila Josh at Des. Kitang kita niya ang pagkapit ni Des sa matipunong braso ni Josh at tila ba may ilang punyal na tumarak sa kaniyang dibdib.

Nagtama ang tingin ng dalawa kahit pa may ilang metro ang layo nila sa isa't isa. Si Josh habang hawak hawak parin ni Des ang kaniyang braso at si Igi naman na nakayakap parin kay Lance.

Hindi maikakaila na pareho ang mga emosyon na makikita sa kanilang mga mata.

Itutuloy...

The Things That Dreams Are Made Of

“Chapter 16”

by: Migs