The Things That Dreams Are Made Of “Prologue"

DISCLAIMER: The following is a work of fiction. Any similarities to any written works and any person, living or dead are purely coincidental. The story is intended for a mature audience. It may contain profanity and references to gay sex. If this offends you, please leave and find something more suitable to read. The author maintains all rights to the story. Do not copy or use without written permission. Email the author at miguisalvador@yahoo.com for comments, suggestions and violent reactions in pertaining to this blog and the stories that comes along with it.

Masaya at wala ng mahihiling pa si Migs sa kaniyang buhay. Nasa tabi niya ngayon ang lalaking alam niyang mamahalin niya ng buong buhay, kalong-kalong ang isang magda-dalawang taong batang lalaki na tuwang-tuwa sa pagme-make face ng kaniyang ama. Oo, hindi naging madali ang buhay bilang mag-partner ni Migs at Ed, madaming kumutya sa kanila at hindi biro ang kanilang mga sinuong na problema, ang iba pa dito ay halos paghiwalayin silang dalawa. Pero kinaya nilang lahat ng iyon, idinaan lahat sa maayos na usapan at syempre sa tulong at suporta narin ng kanilang mga kaibigan. Matapos kayanin lahat ng unos na dumating sa kanilang pagsasama at nang mapatunayan sa kanilang mga sarili na para na talaga sila sa isa't-isa ay napagtanto nilang dalawa na isa na lang ang kulang sa kanilang buhay.

Magda-dalawang taon na ang nakalipas nang mapagpasiyahan ng dalawa na humanap ng surrogate na siyang magdadala ng magiging anak nila. Semilya ni Ed ang ginamit ng mga duktor at naging matagumpay ito, makalipas ang siyam na buwan ay miya mo na may “mini me” si Ed na hindi alam ni Migs kung ikatutuwa niya o ikababahala, pero sa kabila nito ay may isang pakiramdam na namumutawi kay Migs, ito ay ang pakiramdam ng pagiging kumpleto.

Masaya na siya sa ngayo'y hindi pa man itinuturing na normal ng sambayanan ay masaya naman niyang bagong pamilya.

“You're doing that creepy smile again, Migs.” nangingiting sita ni Ed kay Migs habang sinusubuan ng pinalambot at pinaghalo-halong pagkain ang batang si Joshua. Saglit na lumingon-lingon si Migs, sinipat ang buong restaurant lalo na ang kalapit nilang mga lamesa kung may nakarinig sa pasaring na ito ni Ed.

“I don't know what you're talking about! I don't have a creepy smile!” balik naman dito ni Migs habang pinipigilan ang sarili na ngumiti at habang pinapanood niya si Ed na ibinubuka at isinasara ang bibig kagaya ng ginagawa ng anak nilang si Joshua.

“You have that smile that says you're thinking about something either really good or really bad.” kaswal naman na balik ni Ed, sinulyapan saglit si Migs at muling itinuon ang pansin kay Joshua na nakanganga at pilit na inaabot ng maliit nitong dila ang piraso ng kinakain nito sa kaniyang baba.

“I'm just happy now that I have everything I could've asked for.” kaswal na sagot ni Migs sabay masuyong ngumiti at inabot ang libreng kamay ni Ed at pinisil ito.

“Dada! Dada!” sigaw ng batang si Joshua na ikinalaki ng mata nila Ed at Migs, iyon ang unang beses na narinig nila ang bata na tawagin ang isa sa kanila. Wala sa sariling tumayo si Migs sa kaniyang kina-uupuan at tumayo sa likod ni Ed, hinihiling na sana ulitin ng kanilang anak ang pag-tawag sa kanila nito.

“Dada!” sigaw ulit ni Joshua sabay abot ng magkabilang mabibintog na mga kamay kay Migs at Ed. Hindi na napigilan ni Migs ang sarili at iniyakap niya ang kaniyang magkabilang kamay sa leeg ni Ed at inabot ang kaniyang labi sa mga labi nito.

Sa sobrang galak ay nakalimutan na ng dalawa na asa isang pampublikong lugar nga pala sila at ang pag-iyak ni Joshua, dahil siguro sa hindi pag-pansin ng kaniyang mga magulang sa kaniya ang siyang gumising sa dalawa na hindi maitago ang saya sa mga mata. Hindi nagtagal ay bumalik na sa sariling upuan si Migs na may nakaplaster na ngiti sa mukha habang si Ed naman ay kinarga si Joshua at pinatahan ito.

Nakangiti paring tinititigan ni Migs si Ed at Joshua nang mabura ang ngiti na iyon dahil sa biglaang pagsagi sa kaniyang utak ng ilang nakakabahalang bagay.

“Pano kapag lumaki na siya at nagtanong kung bakit may dalawa siyang daddy imbis na isang mommy at isang daddy kagaya ng mga kaklase at kaibigan niya?”

“Pano kung gaya ng iba ay lumayo ang loob ng kaniyang anak sa kaniya dahil naisip nito na tama ang sinasabi ng ibang tao na hindi normal ang pagkakaroon ng dalawang ama, ang pagkakaroon ng relasyon ng dalawang lalaki at ang pagpapalaki ng mga ito sa isang bata na parang isang anak?”

“You're doing that weird face again.” sita ulit ni Ed kay Migs nang makita niyang humahaba nanaman ang nguso nito at nangungunot ang noo bilang tanda na may bumabagabag dito.

“What weird face?” tanong ni Migs na ikinahagikgik ni Ed. Sa kabila kasi ng humahabang nguso at nangungunot na noo nito ay hindi niya parin mapigilang ma-cute-an sa kinakasama na siyang lalong nagiging dahilan ng pagka-in-love niya dito. Sasagutin na sana niya ang tanong ni Migs nang matamaan ng kaniyang tingin ang isang pamilyar na mukha.

“Don't look now but one of your ex's is back in town.” bulong ni Ed kay Migs na naglihis sa pagkabagabag na iniisip nito at agad na lumingon.

“Huh? Sinong ex?”

000ooo000

Masaya na si Ram at wala na siyang iba pang maihihiling. Asa kaniya ngayong tabi si Martin na mas mahal niya pa kesa sa sariling buhay at karga-karga niya ngayon ang magdadalawang taong gulang na bata na ipinanganak gamit ang isang surrogate. Tulad ng pagsasama nila Migs at Ed ay hindi rin nilulubayan ng pangungutya at problema si Ram at Martin pero katulad din nila Migs at Ed ay kinaya nila lahat ng ito.

“Oh shit.” bulong ni Ram nang makita niya sila Ed at Migs sa isang lamesa hindi kalayuan mula sa lamesa na ibinigay sa kanila ang hostess sa restaurant na iyon.

“Martin, can we eat somewhere else?” tanong ni Ram habang sumusulyap kila Migs na mataman ding nakatingin sa kanila na agad namang nagiwas ng tingin nang makita ang pagsulyap sa kanila ni Ram.

“What? I thought you like to eat seafood this time? This is the best seafood restaurant in town.” sagot naman ni Martin habang pinapasadahan ang menu bilang sabi na hindi na sila lilipat pa ng kainan.

“What about Igi?” tanong ni Ram, nakataas kilay naman siyang tinignan ni Martin.

“Didn't we bring baby food for him? C'mon, Ram. What is this all about?” taas kilay paring tanong ni Martin.

“Ahh—Uhmm--- My ex is here. Don't look now but they're on the third table to your left.” bulong ni Ram sabay itinago ag sarili sa menu, kunwari pumipili ng kakainin.

“I said don't look!” singhal ni Ram pero huli na dahil napansin na nila Migs at Ed ang pagtingin sa kanila ni Martin.

000ooo000

“I said don't look! Geez, Ed!” singhal ni Migs sabay punas sa mga imaginary pawis ni Joshua para mag mukhang may ginagawa siya.

“What?! You still have feelings for him? I thought you guys talked and decided that it's better for you guys to remain as friends?” naniningkit na tanong ni Ed kay Migs na tinignan siya ng mariin bago sumagot.

“We did talk and decided to remain just friends! But it's still awkward seeing him, you know! And NO! I don't have lingering feelings for him.” balik ni Migs, pilit na binabalewala ang naniningkit na tingin ni Ed.

“Good! We should say hello on our way out, then.” kaswal na balik ni Ed sabay senyas sa waitress para sa kanilang bill.

“No!” mariin ulit na balik ni Migs na ikinasingkit ulit ng mga mata ni Ed.

“Please?” pagmamakaawa ni Migs kay Ed habang binubuhat ng huli ang humahagikgik na si Joshua mula sa baby seat.

“Fine! Geesh, Migs. After all this time you still feel awkward seeing Ram? You dumped his ass, so what?” umiiling na pasaring ni Ed kay Migs habang pinipilit na hindi humagikgik.

“ASS! ASS!” sigaw ni Joshua sabay hagikgik na ikinalaki ng mga mata nila Migs at Ed.

“You're a bad influence to our son!” umiiling na saad ni Migs sabay mabilis na naglakad palabas ng restaurant upang makaiwas sa mga tingin ng tao na nakarinig sa mga sinabi na iyon ni Joshua.

000ooo000

“Is that the guy that made you sleep around?” tanong ni Martin kay Ram nang mapansin nitong hindi parin ito mapakali kahit pa umalis na ang sinasabi nitong ex. Tumango naman si Ram bilang sagot sabay pahid sa tumutulong laway ni Igi para lang hindi niya masalubong ang tingin ni Martin.

“I'm cuter than him.” saad ni Martin sabay subo sa soup na kaniyang in-order.

“What?” nangingiting tanong ni Ram, narinig niya ang sinabi ni Martin at alam niyang pinapagaang lang nito ang kaniyang loob pero hindi niya parin mapigilan na ipaulit dito ang sinabi para lalo pang mapagaang ang kaniyang loob.

“I said I'm cuter that your ex.” sagot ni Martin sabay mariin na tumingin kay Ram na hindi mapigilan ang sarili na mapangiti.

“Yes, you're defenitely cuter.” sagot ni Ram, tuluyan nang gumaang ang loob nito at wala sa sariling inabot ang mukha ni Martin at pinasadahan ng kaniyang palad ang makinis nitong mukha. Ngumiti narin si Martin lalo pa't alam niyang napagaang na niya ang loob ng kinakasama.

000ooo000

“I still don get why you're so fussed about this.” saad ulit ni Ed sabay make face upang mapatawa ulit si Joshua na kaniya na ngayong karga- karga habang si Migs ay di parin mapakali.

“Well you're not the one who broke his heart.” nakanguso nanamang sabi ni Migs sabay tingin ng mariin kay Ed, muling bumalik ang mga dinadala niya may ilang taon na ang nakakaraan nang saktan niya si Ram.

“Am I a bad person, Ed?” nangingilid luhang tanong ni Migs sa kinakasama, muli kasing bumalik sa kaniya ang paninisi sa sarili sa pagiging pakawala ni Ram matapos niya itong saktan at ang posibilidad na hanggang ngayon ay hindi parin siya nito napapatawad ay lalong nakapagpabigat sa kaniyang nararamdaman. Sinulyapan ni Ed si Migs, isang tingin niya lang dito ay alam niyang muling bumalik ang matagal na nitong nakalimutang hindi matapos-tapos na pagkabagabag patungkol sa pananakit nito kay Ram noong mas pinili siya ni Migs imbis na huli. Ang pagkabagabag na ito ni Migs ay nagtulak kay Ed na abutin ang kamay nito at pisilin.

“Hey. Stop beating yourself over nothing. He looks OK now. He looks happy. I'm sure napatawad ka na nun.” saad ni Ed, pilit na ina-alo si Migs at mukhang nagtatagumpay siya dito. Niluwagan na ni Migs ang kaniyang kamay sa pagkakahawak ng kamay ni Ed nang lalong higpitan ni Ed ang pagkakahawak sa kaniyang kamay. Tinignan ito ni Migs, bibihirang ipakita ni Ed ang kaniyang pagmamahal kay Migs sa ibang tao kaya't ang ginawang ito ni Ed, bilang sabi na andun lang ito sa kaniyang tabi ay tuluyang lumusaw sa pagkabagabag ni Migs.

000ooo000

Tuluyan nang nakalimutan ni Migs at Ram ang kanilang saglit na pagkikita sa restaurant nung tanghalian dahil narin sa kanilang kaniya-kaniyang mga minamahal na kinakasama at mga anak. Naalis na ang hindi pagkapakali ni Ram at ang pagkabagabag ni Migs at akala nila na ay magtutuloy-tuloy na iyon.

“Hold the elevator please.” nag-tense ang buong katawan ni Migs nang marinig ang tawag na ito si Ed naman dahil hindi niya nakilala ang boses na iyon ay pinindot ang hold button ng elevator.

Agad naman na namutla si Ram nang muling bumukas ang muntik nang magsarang pinto ng mga elevator at bumulaga sa kaniya ang pamilya ni Migs. Hindi napansin ni Martin na sila Migs pala ang laman ng elevator dahil abala ito sa pagtingin sa kaniyang humahagikgik na anak at pag-gabay kay Ram papasok ng elevator na hindi sana sasakyan ni Ram. Nalaman niya nalang ang dahilan sa biglaang pagtahimik ni Ram nang magsalita si Ed.

“Hi, Ram. Kamusta?” kaswal at nakangiting tanong ni Ed na lalong ikinabahala ni Migs.

“Ed! Migs. Kayo pala yan---!” arte naman ni Ram na parang nagulat at noon lang nakita ang dalawa.

““Kayo pala yan?” Wow, Ram! Nice bullshitting skills!” bulong ni Martin sa sarili at pinigilan ang sarili na mapatawa sa ipinapakitang ka-eng-engan ng kinakasama.

“---OK naman ako-- Kayo? Kamusta? Siya nga pala, si Martin, partner ko saka anak namin si Luigi.” kinakabahang sabi at pakilala ni Ram.

“OK naman kami.” kaswal na sagot ni Ed sabay abot ng kamay ni Martin.

“Nice meeting you, pare.” bulalas ni Ed.

“Same here.” kaswal na balik ni Martin. Pagkatapos nito ay saglit silang binalot ng katahimikan. Siniko ni Ed si Migs bilang sabi na sumagot din ito sa pangangamusta ni Ram at kamayan din si Martin upang hindi naman sila balutin ng nakakakilabot na katahimikan.

“O-Oo. OK naman kami. Kayo?” tanong ni Migs, hindi alintana na nasagot na ni Ram ang tanong na iyon, ikinairap ni Ed ang katangahan na ito ni Migs at katangahan rin na iyon ni Migs ang ikinahagok ni Martin dahil sa hindi mapigilang paghagikgik.

“Ah eh uhmmm OK naman kami.” sagot parin ni Ram sa inulit na tanong ni Migs.

Idinaretso na ng lahat ang kanilang tingin sa mga numero na nagfla-flash sa ibabaw ng pinto ng elevators na siyang nagsasabi kung anong floor na sila.

“19”

“20”

“Anak niyo?” basag ni Martin sa katahimikan.

“Yup. This is Joshua.” proud na pakilala ni Ed sa kaniyang anak kay Martin at Ram.

“Cute.” walang emosyon na bulalas ni Ram na siyang lumabas na pagiging plastik para sa tenga ni Migs, binigyan ng isang masamang tingin ni Migs si Ram pero agad niya itong binawi. Muling binalot ng katahimikan ang buong elevator.

Nang bumukas ang pinto ay sabay-sabay na nagbuntong hininga ang apat pero agad ding natigilan nang mapansing sa iisang floor lang ang destinasyon nila at ang sunod na nangyari ay nakapag-palamig sa dugo ni Migs nang mapansing sa katabing bagong upang unit tumuloy sila Ram.

“Shit.” bulong ni Migs na ikinahagikgik ni Ed.

“Well, this is going to be interesting.” humahagikgik na saad ni Ed sabay bukas sa pinto ng kanilang unit.

000ooo000

“They're our new neighbor?! Gawd, how twisted is that?!---” simula ni Migs nang maibaba na ni Ed si Joshua sa crib nito. Napa-irap na lang si Ed nang maisip na hindi na niya maririnig ang katapusan ng usapan na iyon.

“---And did you see their baby?! It's head is like shrunk or something---” pagpapatuloy ni Migs na ikinalaki ng mga mata ni Ed, hindi malaman kung matatawa o maiinis sa inaasta ng kinakasama.

“What the hell?! Their baby's head doesn't look like it shrunk, Migs! You're being mean!” nanlalaki paring mata na saad ni Ed.

“What?! I'm not being mean! I'm just saying what I see!” kibit balikat na saad ni Migs na naging dahilan upang padilatan siya lalo ni Ed.

“Fine! Their baby doesn't look like it's head got shrunk or something!” pagsuko ni Migs.

“Igi's kinda cute.” kibit balikat na balik ni Ed matapos sumuko ni Migs.

“Fine! Igi's cute but Joshua is cuter!” habol ni Migs sabay sunod kay Ed na noong puntong iyon ay tumuloy na sa kama upang matulog na.

“Hell yeah! My son's cuter!” saad ni Ed sabay biglang pumaibabaw kay Migs at siniil ito ng halik.

000ooo000

“Did you see their son? Gawd! That kid will grow up like his Dad! A player, a heart breaker and an asshole!” singhal ni Ram.

“Hey! Not in front of the kid.” saway ni Martin sa kaniyang kinakasama habang pinapalitan ng diaper si Igi.

“Wait. Who are we talking about?” tanong ni Edison na kumakain ng pansit sa may sofa katabi ang ga-higanti nitong teddy bear at si Jake na nanonood ng PBA.

““Migs.”” sabay na sagot ni Martin at Ram.

“That asshole who broke your heart?” tanong ni Edison sa pagitan ng pag-nguya at pagsubo.

“Hey, I said not in front of the kid!” saway ulit ni Martin.

“Is he cute?” tanong naman ni Jake kay Ram nang mag-commercial ang pinapanood nito na nagdulot kay Edison na mabulunan. Sinuntok ni Edison ang malaking teddy bear sa gitna nila ni Jake na siya namang mabigat na humilig kay Jake.

“Aww!” reklamo ni Jake nang humilig sa kaniya ang gahiganteng teddy bear.

“Yeah. He's cute.” wala sa sariling pag-amin ni Ram sa tanong ni Jake kung cute si Migs na ikinataas ng kilay ni Martin.

“I mean, he gained a lot of weight and his hair is thinning out, Martin is definitely hotter plus did you see their baby?! It's so fat it's not even funny!” bawi ni Ram nang makita niya ang pagtaas ng kilay ni Martin nang madulas siya at aminin na cute si Migs. Alam ni Martin na sinabi lang iyon ni Ram upang makabawi sa kaniyang pagkakadulas dahil sa nakita niya ay hindi naman mataba si Migs, ang totoo niyan ay maganda ang katawan nito at lalong hindi numinipis ang buhok nito pero hindi parin nun napigilan ang maglagay ng ngiti sa mukha ni Martin.

“That's mean, little brother.” umiiling na sabi ni Edison sa kapatid matapos nitong laitin ang anak ni Migs sabay lantak ulit sa kinakaing pansit at sumandal sa kaniyang teddy bear.

“Yeah that's mean.” sang-ayon naman ni Jake.

“Fine! Joshua is a cute little bugger!” singhal na pag-amin ni Ram na ikinahagikgik ng magkasintahan na si Edison at Jake.

“I'm beat! Martin, are you coming to bed?” tanong ni Ram sa kinakasama nang makitang nakatulog na ang kanilang anak na si Igi.

“Yes, Hon, coming!” pairap pero nakangiting sagot ni Martin.

“Good night guys!” sigaw ni Martin sa kapatid at kay Jake.

“Galingan mo, little brother.” humahagikgik na pasaring ni Edison bago pa makapasok si Martin.

“Shut up, Edison!” singhal ni Jake sabay suntok sa malaking teddy bear sa pagitan nila ni Edison na siya namang mabigat na humilig sa huli.

“Awww! It's not like you don't know they're going to do it!” balik ni Edison kay Jake.

“You should've kept it to yourself! It's not your damned business you know!” balik naman ni Jake. Sasagot na sana si Edison nang makarinig sila ng impit na ungol sa loob ng kwarto na pinasukan nila Ram at Martin. Nagkatinginan si Edison at Jake at sabay na humagikgik.

000ooo000

Pagod man matapos ang mahabang araw sila Migs at Ram ay hindi parin sila datnan ng tulog. Iniisip ang ilang mga bagay na natural lang na iniisip ng mga magulang. Ang hinaharap ng kanilang mga anak. Pero kahit pa abala sila sa pag-iisip sa hinaharap ng kanilang mga anak, may ilang mga bagay parin na sumisingit sa kanilang mga isip. Para kay Migs ay ang ginawa niyang pananakit kay Ram at kung pano mareresolbahan ang pangongonsensya sa sarili at para naman kay Ram ay ang pag-iisip patungkol kay Migs at kung paanong magiging katulad din nito ang anak pag-laki.

“I wish they won't become friends.” Tahimik na hiling ng dalawa sa sarili, iniisip ang maaaring maging pagkakaibigan ng kanilang mga anak na sila Joshua at Igi paglaki.

“My son is definitely cuter.” bulong ulit ng dalawa sa sarili. Matapos niyon ay pinasok naman ng mga “Paano kung” ang kanilang mga isip tulad ng...

“Paano pagnagtanong na siya kung bakit dalawa ang daddy niya? Anong isasagot ko?” pero kaakibat ng mga “paano kung” na mga tanong na ito ay mga blangkong sagot na lalong nagpa-gulo ng kanilang mga isip.

“I'll think about this tomorrow.” sabi ni Migs at Ram sa kanilang sarili at sabay na pinikit ang kanilang mga mata at yumakap sa kani-kanilang mga kinakasama.

“I Love you, Ed.” bulong ni Migs na sinagot naman ng inaantok na ungol ni Ed na ikahagikgik ng huli.

000ooo000

“I love you, Martin.” bulong ni Ram sabay yakap dito.

“I know.” kaswal naman na balik ni Martin at muling bumalik sa pag-tulog.

The Things That Dreams Are Made Of

“Prologue”

by: Migs