Breaking Boundaries 2 [13]

DISCLAIMER: The following is a work of fiction. Any similarities to any written works and any person, living or dead are purely coincidental. The story is intended for a mature audience. It may contain profanity and references to gay sex. If this offends you, please leave and find something more suitable to read. The author maintains all rights to the story. Do not copy or use without written permission. Email the author at miguisalvador@yahoo.com for comments, suggestions and violent reactions in pertaining to this blog and the stories that comes along with it.

Nasa malalim paring pag-iisip si Dale. Kanina pa sana niya nais umuwi pero malakas parin ang ulan at alam niyang disgrasya lang ang aabutin niya kahit pa malapit lang doon ang tinutuluyan niya. Paulit-ulit na tumatakbo sa kaniyang isip ang huli nilang paguusap, tila isang lagari na ihinahati sa isang bakal ang tunog nito para sa kaniyang tainga at isang malaking bato na paulit-ulit na pumupukpok sa kaniyang puso.

Maikli lang ang sinabing iyon ni Andy pero para kay Dale ay nakakarindi ito na tila ba paulit-ulit itong sinasabi sa kaniya ng walang humpay.

Walang duda na para sa kaniya ang patama na iyon. Para sa nagawa niya noon kaya naman maliban pagkarindi ay may isa pa siyang naramadaman.

Sakit. Nasaktan siya dahil alam niya ang tinutumbok ng sinabing iyon ni Andy at hindi niya ito magawang sisihin sa nabanggit na iyon dahil totoo ito. Pinaikot niya noon si Andy, pinaglaruan, pina-asa sa kaniyang mga matatamis na salita dahil sa pustahan nila ng kaniyang pinsan pero agad naman niyang ginusto na bawiin ang ginawang iyon at gawing tama ang mali pero naunahan siya ng pagkakataon at pinagsisisihan niya ito ngayon.

“---Now you know why I chose to be with someone like Tom rather than being with someone who tells the sweetest thing now then hurts me the next.”

Iniwan na niya ang kusina nang maiayos na niya ito at mailigpit na niya lahat ng dapat ligpitin at tumuloy na sa kwarto na kanina'y ini-offer sa kaniya ni Andy. Iginala niya ang kaniyang tingin sa loob ng kwarto, naghahanap ng mapagkakaabalahan para maiwaglit sa kaniyang isip ang paguusap nilang iyon ni Andy ngunit wala siyang makita na siyang pwedeng pumukaw ng interes niya.

“---Now you know why I chose to be with someone like Tom rather than being with someone who tells the sweetest thing now then hurts me the next.”

Umiling siya na miya mo ba ang pagiling na iyon ay magtutulak sa kaniya na makalimutan ang mga sinabing iyon ni Andy. Hinawakan niya ang magkabila niyang tainga at tinakpan iyon pero paulit ulit paring pinaririnig at pinaaalala ng kaniyang utak ang mga sinabing ito ni Andy.

“Damn it!” bulong na pagmumura ni Dale ngunit kasabay nito ay nakaisip na siya ng paraan na pupwedeng magpakalma sa kaniya at dali dali niyang hinubad ang kaniyang damit pangitaas.

000ooo000

“Damn it!” ang mga salitang nasabi ni Andy dahil sa kahit anong gawin niyang pagpikit upang magpahinga at matulog ay pilit paring bumubukas ang kaniyang mga mata hindi dahil sa malakas na paghilik ni Tom sa kaniyang tabi kundi dahil sa tila ba pagiging isang TV ng kaniyang utak na paulit-ulit na pinapalabas ang alaala ng paguusap nila ni Dale sa kusina kanina.

“Masyado bang harsh yung sinabi ko?” tila ba nakokonsensyang saad ni Andy sa kaniyang sarili nang sa ikailang beses ay naalala niya ang mga huling sinabi niya kay Dale.

“Pero totoo naman lahat yun eh.” pangungumbinsi ni Andy sa kaniyang sarili pero hindi niya magawang kumbinsihin ang sarili sa pangilang beses na iyon dahil paulit ulit na pumapasok sa kaniyang isip ang itsura ni Dale nang huli silang magusap.

“Hay nako!” naiirita at naguguluhang saad ni Andy sa sarili sabay tayo mula sa kinahihigaan at tumanaw sa labas ng bintana at pinanood ang malakas paring ulan sa labas ng bahay.

Habang pinapanood ang malakas at sunod sunod na pagpatak ng ulan sa labas ng kanilang bahay ay hindi mapigilan ni Andy na maisip kung paanong muli niyang nararamdaman ang lahat ng ito. Ilang araw lang ang nakalipas ay wala siyang kahit na inis man lang na nararamdaman habang isa isang ginagalaw ni Tom ang mga trabahador. Matagal na siyang hindi nakararamdam ng ganito.

Nang magsawa na sa kakapanood sa malakas na ulan sa labas ng kanilang bahay ay agad na tumalikod dito si Andy.

“Hay nako talaga!” saad ulit ni Andy saka wala sa sariling naglakad palabas ng kwarto.

Isang bagay lang ang makakapagpakalma sa kaniya ngayon at hindi na siya magdadalawang isip na kunin ito.

000ooo000

Hingal na hingal si Dale matapos niyang mag- push up, ito ang kaniyang madalas na ginagawa upang mailigaw ang kaniyang utak mula sa mga malalalim na iniisip o kaya naman minsan ay ang nagtutulak sa kaniyang mag-isip ng maayos sa tuwing siya ay naguguluhan, bagay na lalong nakadadagdag sa ganda ng kaniyang katawan.

“Damn it.” singhal ni Dale sa kaniyang sarili lalo na nang makaramdam siya ng sakit sa kaniyang mga braso at lalong lalo na nang mapagtanto niyang hindi naman luminaw ang kaniyang pagiisip sa katunayan ay lalo pa siyang napag-isip ng malalim.

Inis na inis siyang pumunta sa paanan ng kwarto na kaniyang tinutuluyan kung saan nandun ang isang twalya, pawis na pawis siyang lumabas ng kwarto, wala paring ibang iniisip kundi ang huli nilang paguusap ni Andy. Naka yuko siya at kunot noo paring nakatingin sa sahig ng biglang may isang malambot na bagay na bumangga sa kaniyang katawan.

000ooo000

Nanlaki ang mga mata ni Andy. Lapat na lapat ang kaniyang katawan sa katawan ni Dale. Amoy na amoy niya ang hindi naman mabahong pawis ni Dale, amoy na amoy niya ang after shave nito, ang shampoo na ginamit nito at ang pabango nito, pabango na nakapagpaalala ng maraming bagay kay Andy.

“You can open your eyes now.” marahang saad ni Dale na agad ginawa ni Andy na isang napakalaking pagkakamali dahil agad siyang nahilo at natakot sa taas ng kanilang kinalalagyan.

“Shit!” mura ni Andy sabay pikit muli ng mga mata at nagsimula ng magagagalaw na nagtulak kay Dale at sa nangangasiwa sa hot air balloon na iyon na mangamba sapagkat umaalog nadin ang basket ng kanilang kinalalagyan dahil sa pagpapanic ni Andy.

Wala sa sariling niyakap ni Dale si Andy mula sa likod upang mapigilan ito sa kakagalaw.

“Shhh. Calm down. I'm not going to let you fall. I promise.”

Tila kabababa lang nila mula sa hot air na sinakyan nila noon dahil sa sobrang linaw ng alaala na iyon na sumagi sa isip ni Andy matapos muling magkadikit ang kanilang mga katawan. Pero ilang sandali lang matapos din ang alaala na iyon ay tila naman sinampal ng malakas si Andy nang maalala niya kung ano ang nangyayari at wala sa sarili niyang naitulak palayo sa kaniya si Dale na tila naman isang malaking bato na hindi manlag natinag sa pagkakatulak ni Andy at bahagya lamang na napahakbang palayo.

Isang malaking pagkakamali ang pagtulak na iyon na ginawa ni Andy.

000ooo000

Nanlaki ang mga mata ni Dale dahil sa gulat pero agad din itong lumamlam at dahan dahan pa ngang pumikit na tila ba ang pagkakadikit ng mga katawan nilang iyon ni Andy ang tuluyang nakapagpakalma sa kaniyang naguguluhang utak.

Ayaw na niyang umalis sa pwesto nilang iyon ni Andy, gusto niyang iyakap ang magkabila niyang kamay sa katawan nito at lalo itong idikit sa kaniyang katawan. Gusto niyang ilapit ang kaniyang ilong sa makapal na buhok ni Andy at habang buhay lang amuyin ang mabangong amoy nito. Gusto niyang ilapit ang kaniyang tainga sa dibdib nito at habang buhay na pakinggan ang paghinga at pagtibok ng puso nito.

Gusto niyang habang buhay na malapit dito.

Pero wala pang ilang saglit ay mabilis na naghiwalay ang kanilang mga katawan. Nasa matipuno pang dibdib ni Dale ang mga kamay ni Andy matapos siya nitong itulak palayo.

000ooo000

Huli na nang mapagtanto ni Andy na mali ang kaniyang ginawang pagtulak na iyon dahil ngayon tila isang panindang naka-ahin sa kaniyang harapan ang hubad pang itaas na katawan ni Dale. Kitang kita niya sa kaniyang harapan ngayon ang makinis at maputing balat ni Dale na kala mo alaga ng isang Vicky Belo, nang makita niya kung saan nakahawak ang kaniyang mga kamay ay agad niya iyon binawi, hindi lang kasi niya damang dama ang matipunong dibdib ni Dale kundi kitang kita niya ito na para bang wala ng ginawa si Dale kungdi ang mag gym. Hindi niya rin naiwasang igala ang kaniyang tingin sa iba pang bahagi ng katawan ni Dale.

Hindi niya tuloy napansin ang wala sa sariling paglapit ni Dale sa kaniya at ang muling pagtiklop ng mga kamay niyang namamagitan sa paglalapit ng kanilang mga katawan.

Nawala ang tunog ng malakas na ulan na siyang pumapatak sa bubong. Nawala ang malakas na hangin na siyang humahampas sa pader ng bahay ang tanging tunog ay ang malakas na pagkabog ng puso ng dalawa at ang kanilang paghinga.

Nangingintab sa pawis ang buong katawan ni Dale na siyang nagbigay lalo ng pansin sa magandang hubog ng katawan nito na hindi nakaligtas kay Andy. Pinanood ni Andy kung pano tumulo ang mga butil ng pawis mula sa mukha ni Dale papunta sa matipuno nitong dibdib hanggang sa maganda nitong abs na nagtulak sa kaniya upang lalong makita ang bawat detalye ng bawat sulok ng katawan ni Dale.

Wala sa sariling napalunok ng sariling laway si Andy na hindi naman alintana ni Dale dahil wala siyang ibang tinitignan kundi ang magandang labi ng huli. Wala sa sariling dahan dahang lumalapit si Dale kay Andy, tila may tumutulak sa kaniya na idikit ang kaniyang mga labi sa labi ng huli. Inalis na ni Andy ang kaniyang tingin sa mala adonis na katawan ni Dale at sinalubong ang tingin nito.

Dahan dahang isinalubong ni Dale ang kaniyang mukha sa mukha ni Andy nang makitang hindi ito pumapalag sa muling paglalapit ng kanilang mga mukha.

“I-I w—want---” simula ni Andy habang nakatingin parin sa mga mata ni Dale.

“You want---?” balik naman ni Dale na tila ba iniintay nito na tapusin ng huli ang gusto nitong sabihin at ihalik na ang kaniyang mga labi sa labi ng huli.

Pero nang magsalita si Dale ay tila naputol ang sumpang bumabalot sa kanilang dalawa dahil agad na nagising si Andy, muling bumalik ang malakas na hampas ng hangin sa pader at ang malakas na tulo nito sa bubungan. Muling inilayo ni Andy ang kaniyang sarili mula kay Dale, tumayo ng daretso at itinuon kahit saan ang kaniyang tingin maliban kay Dale.

“I'm going to--- I'm--- I want coffee. I'm going to get some.” mabilis at nauutal na saad ni Andy saka nagmamadaling bumaba ng hagdan at nagtuloy tuloy sa kusina. Hindi man siya sigurado kung susunod ba o hindi sa Dale sa kaniya ay agad niya paring sinarado ang pinto ng kusina at sumandal dito at nagpadausdos pababa at ilang beses pang marahang inuntog ang likod na bahagi ng kaniyang ulo sa sinasandalang pinto ng kusina.

“Anong nangyari, Andy?!” panggi-gisa ni Andy sa kaniyang sarili habang inuuntog ang sarili sa pinto ng kusina.

000ooo000

Kung hindi pa tumalikod si Andy sa kaniya ay hindi pa magigising si Dale sa nangyayaring iyon sa pagitan nila ni Andy. Tila kasi siya nakatulog at nanaginip bigla nang mapagmasdan niya ang mga magaganda nitong mata at mapupula nitong mga labi na gusto niyang halikan, na tila may humihila sa kaniyang mukha papalapit sa mukha ni Andy. Ilang saglit pa matapos ang biglaang pagtalikod ni Andy sa kaniya ay napailing na lang si Dale at hindi napigilan ang sarili na mapangiti at tuloy tuloy nang naglakad papuntang banyo upang hugasan ang natutuyo ng pawis matapos ang kaniyang work out kanina.

000ooo000

Pailing-iling parin si Andy habang nakatanaw sa malaking bintana ng kusina, inaalala ang nangyaring pagsasalubong nila ni Dale kanina sa hallway. Pilit na inaalis ang alaala ng magandang katawan ni Dale sa kaniyang isip, ang mapupula nitong labi, ang mapupungay na mata...

“Ahem---”

Agad na nagtense ang buong katawan ni Andy nang marinig ang paglilinaw ng lalamunan na iyon ni Dale pero hindi agad siya humarap para hindi naman nito mahalata na hindi siya kumportable sa presensya nito. pero hindi nagtagal ay hindi narin siya nakatiis at dahan dahan nadin siyang humarap kay Dale. Hindi niya mapigilang mapangiti.

Tila isang batang nagpapapansin si Dale sa bungad ng pinto ng kusina. Nakayuko ito at tinititigan ang sariling paa, walang duda na nagiintay na imbitahan siya ni Andy na magkape kasama siya.

“Coffee?” hindi napigilang saad ni Andy na nagtatak naman ng isang malaking ngiti sa mukha ni Dale.

Binalot ng katahimikan ang buong kusina. Habang ipinaghahanda ni Andy si Dale ng mainit na kape. Ilang beses na sinulyapan ni Andy si Dale na abala naman sa pagtitig sa sariling mga kamay, pinipilit ang sarili na huwag nang magsalita sa takot na baka matulad nanaman sa naging usapan nilang dalawa kanina at muli na naman silang magkasamaan ng loob. Para kay Dale ay swerte na siya at hindi siya sinusungitan ni Andy kaya mas minabuti na lang niya na tumahimik at tignan ang sariling mga kamay.

“Di ka rin makatulog?” “Di kasi ako makatulog.” sabay na saad ng dalawa na nagtulak sa mga ito na muling magbato ng titig sa isa't isa bago humagikgik.

“Lakas kasi humilik ni Tom.” wala sa sariling saad ni Andy na nagbura sa ngiti sa mukha ni Dale.

“Ah ganun ba---” tahimik na saad ni Dale sabay tingin sa labas ng bintana upang maiwasan na makita ni Andy ang selos sa kaniyang mukha habang pinaguusapan nila si Tom.

“Ikaw bakit di ka makatulog?” tanong ni Andy upang maiwasan ang nagbabadyang katahimikan nanaman ng paligid.

“Because I couldn't stop thinking about you.” saad ni Dale sa sarili, hinihiling na may lakas siya ng loob na aktwal itong sabihin sa huli.

“Iniisip ko kasi---” simula ni Dale sabay lunok ng laway na naipon na sa kaniyang bibig dala ng sobrang kaba.

“Iniisip ko kasi kung makakagawa kami ng katulad at gayang gaya nung mga railings ng bintana sa second floor..” saad na lang ni Dale gayong wala siyang lakas sabihin ang tunay na nasa kaniyang isip.

“Ahh ganun ba? Sabagay, mukhang wala ng gumagawa ng ganung mga railings ngayon---” saad ni Andy na ikinatango naman ni Dale.

“Sana lang magaya nung mga tao mo yung design nung mga railings kung sakali mang wala na ngang gumagawa ng ganun.” malungkot na pagtatapos ni Andy.

“Meron akong alam kung saan may gumagawa pa ng mga ganong railings, kaya wag kang magalala kung hindi man makuwa ng mga tauhan ko kung pano..” halos mayabang na saad ni Dale na inisyal na nakapagpabilib kay Andy.

“Sana nga. This house meant so much to Dad. Ang tangi na lang naming magagawa ngayon ay i-restore ito na halos walang iniba sa original na design.” malungkot ulit na saad ni Andy sabay tayo at inilagay ang tasa sa lababo. Halatang umiiwas sa paglalim pa ng usapan nilang iyon ni Dale.

Binalot muli ng katahimikan ang buong kusina. Si Andy ay saglit pang tumitig sa may lababo habang si Dale naman ay pinipigilan ang sarili na yakapin ito para pagaangin ang loon.

“So pano yan, tulog na muna ako---” paalam ni Andy na siyang bumasag sa katahimikan. Wala na lang nagawa si Dale kundi ang tumango.

Pero ayaw niyang matapos sa ganon ang usapan na iyon ni Andy kaya naman...

“Andy---” tawag pansin ni Dale kay Andy na tumigil na sa paglalakad palabas ng kusina.

Mabilis na tumayo si Dale kay Andy upang makalapit dito. Agad na nanigas ang buong katawan ni Andy dahil na tense siya sa kung ano man ang balak gawin ni Dale. Pero hindi na muli pang nagdikit ang kanilang mga katawan kaya naman dahan dahan na siyang humarap kay Dale upang malaman kung ano pa ang kailangan nito.

Naabutan niya si Dale na tila ba nagaalangan pa sa kaniyang gagawin.

“Dale?” tawag pansin ni Andy kay Dale na agad namang nagtaas ng tingin.

“Ahmmm W-wala lang. Gusto lang sana kita sabihan ng good night.” nagaalangan at tila ba kinakabahan sa magiging rekasyon ni Andy sa kaniyang sinabi.

Pero tila nabunutan siya ng isang malaking tinik sa dibdib nang ngumiti si Andy.

“Good night din. Enjoy the coffee.”

Nang masigurong hindi na sila nakikita ng isa't isa ay parehong biglang pumlaster sa mukha ng dalawa ang ngiti.

000ooo000

Nagising si Dale hindi dahil sa lakas ng dagundong ng ulan sa bubungan at hampas ng hangin sa pader ng bahay kundi dahil sa malalakas na pukpok ng martilyo sa pako at kahoy. Pupungas-pungas pa siyang bumangon ng kama at lumabas na ng kwartong iyon na humihikab.

“Magandang umaga Dale.” bati ni Mang Jim sa kalalabas lang na si Dale.

“Oh Mang Jim, sensya na ha, tinanghali ako ng gising. Kamusta yung bahay may nasira ba yung malakas na hangin kagabi?” tanong ni Dale sa matanda na ngumiti lang habang sumasagot.

Pero lahat ng mag sinasabi ni Mang Jim ay nabalewala nang bumukas ang pinto ng kwarto ni Andy at nang lumabas ito na tayo tayo pa ang buhok, nagiinat at humihikab. Wala sa sariling napangiti si Dale at hindi na napansin ang pagsunod ng tingin ni Mang Jim sa kaniyang tinitignan.

Nang maramdaman ni Andy na may nakatingin sa kaniya ay agad niyang ginala ang kaniyang tingin sa kinatatayuan ni Dale at hindi niya alam kung bakit pero hindi niya napigilang mapangiti din na kapareho ng ngiti ni Dale.

“Good morning.” wala sa sariling bulalas ni Andy.

“Good morning.” nakangiti paring balik ni Dale. Saglit pa silang nagtitigan at iyon ay naputol lang nang biglang may nagsalita.

“Good Morning Mang Jim!” sigaw ni Aeron na nakapagpahagikgik kay Mang Jim at ikinamula ng pisngi ni Andy at mabilis na bumaba ng kusina upang magtimpla ulit ng kape para makatakas sa panunukso ng kaniyang nakababatang kapatid.

“How's your sleep?” nakangising tanong ni Aeron kay Dale na lalong ikinahagikgik ni Mang Jim.

“Gagu.”

Itutuloy...

Breaking Boundaries 2

[chapter 13]

by: Migs