Breaking Boundaries 2[7]

DISCLAIMER: The following is a work of fiction. Any similarities to any written works and any person, living or dead are purely coincidental. The story is intended for a mature audience. It may contain profanity and references to gay sex. If this offends you, please leave and find something more suitable to read. The author maintains all rights to the story. Do not copy or use without written permission. Email the author at miguisalvador@yahoo.com for comments, suggestions and violent reactions in pertaining to this blog and the stories that comes along with it.

Bumilis ang pagtibok ng kaniyang puso, bumabaw ang kaniyang paghinga, miya mo may nakabarang malaking bato sa kaniyang lalamunan, nahilo siya at unti-unting nag-i-itim ang kaniyang paningin matapos niyang makita ang layo ng damuhan na kanina lang ay kaniyang inaapakan mula sa kaniya ngayong kinatatayuan at nang makita niya ang lapit niya sa bughaw na kulay ng langit.

Hindi niya napansin na ang buo niyang katawan ay nagpapanic na, na umiikot na siya sa loob ng maliit na basket na iyon na tila ba naghahanap siya ng malalabasan o makakapag-patigil sa kaniyang kinatatakutan na iyon. Hindi niya napansin na maski ang tagapangasiwa ng lobo na kanilang sinasakyan ay natatakot nadin sa mga nangyayari at bayolente ng umaalog ang kanilang sinasakyan.

“Andy.” tawag pansin sa kaniya ng isang pamilyar na boses pero sarado ang kaniyang isip at tanging takot lang ang bumabalot dito.

Maya-maya pa ay nakaramdam siya ng isang mahigpit na pagyakap mula sa kaniyang likuran. Isang bagay na nagtulak sa kaniyang ipikit ang kaniyang mga mata at kalimutan ang takot na kaniyang nararamdaman dahil sa yakap na iyon ay pakiramdam niyang nasa lupa ang kaniyang mga paa at mataas ang bughaw na langit sa kaniyang ulonan.

000ooo000

Hindi niyakap ni Dale si Andy upang mapigilan ito sa kakagalaw at ilagay sila sa panganib, hindi niya ito niyakap dahil natatakot siya sa sariling buhay o sa masisira nilang kagamitan, niyakap niya ito dahil gusto niyang mabura sa mukha nito ang takot at pagaalala, niyakap niya ito dahil mas nais niyang nakikita ang kalmado nitong maamong mukha kesa ang takot at paghihinagpis. Isang bagay na hindi parin naiintindihan ni Dale kung bakit.

Naramdaman niya ang pagbagal ng paghinga nito matapos niya itong yakapin mula sa likod, naramdaman niya ang pag-relax muli ng mga kalamnan nito sa likod na siyang nakalapat sa kaniyang matipunong dibdib. Nang maramdaman niyang tuluyan ng kumalma si Andy ay dahan-dahan niyang sinilip ang mukha nito at doon napagalamanan niyang nakapikit itong muli.

“Open your eyes, Andy.” marahan niyang saad.

000ooo000

“Open your eyes, Andy.” ang mga unang salita na kumuwa sa pansin ni Andy nang muli siyang makapag-isip ng maayos.

Agad siyang umiling. Ayaw na niyang maulit ang nangyari kanina pero naramdaman niyang lalong humigpit ang yakap sa kaniya ni Dale mula sa likod na tila ba naniniguro, na tila ba nagsasabing ligtas siya at ramdam na ramdam niya ang sinseridad nito sa simpleng yakap na iyon at ito'y nakumpirma sa sunod na sinabi ng huli.

“Dito lang ako. Hindi kita hahayaang mahulog.”

Matapos non ay dahan-dahang ibinuka ni Andy ang kaniyang mga mata. Kung kanina ay kinain siya ng lula at hilo, iba ngayon. Mas na-appreciate niya ang tanawin sa kaniyang harapan, ang malawak na taniman na tila isang malaking carpet sa kanilang paanan na may patuldok-tuldok at minsan ay kumpulan na kulay pulang mga bubong ng bahay, ang mahabang kalsada na miya mo ahas na itim na gumuguhit sa mga pagitan ng taniman ng palay, ang nakahilerang bundok sa may kalayuan na nababalutan ng maninipis na ulap at ang kulay bughaw na kalangitan.

“Wow.” ang tanging nasabi ni Andy.

“It's pretty amazing, right?” marahang tanong ni Dale sa likod ni Andy habang nakayakap parin dito.

Tanging pag-tango lang ang naramdaman ni Dale na ikinangiti niya.

“Look to your left.” bulong ulit ni Dale na ginawa naman ni Andy.

“Wow!” ang tanging nasabi ni Andy.

Nasa kaniya ngayong harapan ang tila ba nasa isang daang hot air balloon na may iba't-ibang laki, kulay at disenyo. Tila ito mga higanteng saranggola na bumagay sa magandang tanawin na kanina lang ay tinitignan nila.

Napansin ni Dale na matagal siyang nakayakap kay Andy pero wala siyang pakielam. Kumportable siya sa ganong pusisyon at alam niyang hindi ito dahil sa pustahan nila ng kaniyang pinsan, ang pagyakap niyang iyon kay Andy, sa hindi maipaliwanag na dahilan ay nararamdaman niyang tama, na normal ito.

Kung may magsasabi sa kaniya, isang buwan na ang nakakaraan na may isang lalaki siyang yayakapin ng mahigpit mula sa likod na tila ba asawa niya ito ay tatawanan niya ito ng malakas, pero ngayon, ay ngingitian niya lang ito at sasabihin na masaya at kumportable siyang yakapin si Andy mula sa likod, masaya siya na napagaang niya ang loob nito sa pamamagitan ng pagyakap dito ng mahigpit at hindi niya ito ikahihiya.

“Thank you.” bulong ni Andy na gumising sa malalim na pag-iisip ni Dale at naramadaman niya na lalo itong sumandal sa kaniyang matipunong dibdib at hindi niya napigilan na higpitan ang pagkakayakap ng kaniyang malalaking braso sa bewang nito.

“I told you, I'm not going to let you fall.”

000ooo000

“You were like a noodle earlier---” nangaalaskang saad ni Dale habang naglalakad sila sa tabing dagat na kanila lamang nadaanan matapos ang kanilang panonood at pagsakay sa hot air balloon event na kanilang pinanggalingan.

Humagikgik si Andy imbis na maasar sa sinabi ni Dale. Nakatingin siya sa mga alon na paparating sa pampang na kanilang nilalakaran, sa kulay apoy na kalangitan na dulot ng unti-unting nagtatagong haring araw.

“Noodles? Sa dinami dami ng pwedeng mai-describe sakin, noodles pa talaga?” natatawang saad ni Andy na ikinailing ni Dale.

Halos walang tao sa dalampasigan na iyon.

“You were all wobbly and shit. I thought manong hot air was going to jump na from the basket.” depensa ni Dale na ikinamula ng pisngi ni Andy.

“I said I was afraid of heights before you pushed me inside the basket didn't I?” taas kilay na saad ni Andy na ikinahagikgik ni Dale.

“It wasn't even that high.” pangaalaska parin ni Dale na siyang nakatanggap ng mahina at nangaalaskang suntok mula kay Andy.

“It was high enough for me.” bulong ni Andy na ikinatameme ni Dale. Alam niyang hindi niya dapat tinatawanan ang tungkol sa kahinaan ng ibang tao kaya naman agad siyang nakonsensya.

“Hey.” tawag pansin ni Dale kay Andy na agad namang lumingon.

Nakita niyang umupo si Dale sa may buhanginan, malayo sa tinatamaan ng alon, nakita niyang tinapik nito ang buhangin sa tabi nito bilang sabi na umupo siya doon na naglagay ng ngiti sa kaniyang mukha, hindi alam kung ano naman ang trip nito ngayon.

“I thought you wanted to walk for a while?” tanong ni Andy base sa sinabi ni Dale sa kaniyang rason kanina kung bakit nito itinigil ang sasakyan sa tabi ng daan at dalampasigan.

“Yup. Pero mukhang maganda ding panuorin yung sunset eh. Mas nakakarelax.” sagot ni Dale sabay nguso sa nakamamanghang tagpo sa kanilang harapan.

Halos one fourth na lang ng araw ang nakikita nila at ilang minuto na lang ay tuluyan na itong magtatago sa kanila at ang tagpong ito ay talaga namang nakamamanghang panuorin. Kulay orange din ang ibabaw ng tubig na miya mo isang salamin habang napapaligiran sila ng tunog ng alon.

Umiiling na tumabi si Andy kay Dale. Iniisip na madaming trip si Dale sa buhay at nang igawi niya ang tingin sa tagpo na tinitignan ni Dale ay hindi niya mapigilang isipin na tama nga ang huli. Nakakarelax ang tanawin.

“I just wish meron tayong sandalan.” saad ni Andy nang mangalay siya nang gawin niyang tungkuran ang kaniyang magkabilang kamay.

Nagulat na lang siya ng biglang tumayo si Dale. Tumingala siya at nakita niya ang matamis nitong ngiti habang pumupwesto sa likuran niya at lalo siyang nagulat ng bigla itong umupo at bumukaka at inipit siya sa magkabila nitong mga paa.

“W-What are you doing?” nauutal na saad ni Andy habang pinipigilan ang sariling mga pisngi na mamula.

“Sabi mo gusto mo ng sandalan?” tanong ni Dale habang pinipigilan ang sarili na mapahagikgik sabay hila sa balikat ni Andy at pwersahan itong sinandal ulit sa kaniyang dibdib at iniyapos dito ang kaniyang magkabilang kamay.

Napansin niyang mas gusto niyang tinitignan ang likod ni Andy kesa sa magandang tanawin na hatid sa kanila ng kalikasan. Mas nare-relax siya.

“Baliw.”

Hindi napigilan ni Dale ang humagikgik nang marinig ang itinuran na ito ni Andy saka isinandal ang kaniyang ulo sa balikat nito at pumikit.

Ang amoy ni Andy, ang malambot na katawan nito na masarap yakapin at ang marahan at steady nitong paghinga na miya mo musika sa kaniyang tainga. Lahat ng iyon, lahat ng tungkol kay Andy ay talaga namang nakakapagpakalma sa kaniya. Nagpakawala siya ng isang kuntentong buntong hininga.

“Dale?”

“Hmmm?”

“Are you serious earlier when you said you're not going to let me go?” tila batang nahihiyang tanong ni Andy kay Dale. Puno ng insecurities ang tanong na iyon ni Andy. Gustong burahin ni Dale ang pagaalangan na iyon.

“Yes.” walang pagaalinlangang sagot ni Dale kahit pa siya mismo ay naguguluhan pa sa kaniyang ipinangako na iyon kay Andy.

Wala siyang katanungan noon sa kaniyang sekswalidad. Wala siyang problema sa mga miyembro ng third sex pero hindi niya lang nakita noon ang kaniyang sarili na magkaroon ng kakaibang pakiramdam sa isa ring lalaki. Akala niya noong una ay dahil lang iyon sa napre-pressure siya sa pustahan nila ni Jay.

“Pustahan---” saad ni Dale sa sarili nang maalala iyon. Sinumpa niya sa kaniyang sarili na hindi na niya itutuloy pa ang pustahan nilang iyon ng kaniyang pinsan, sinumpa niya na mas matimbang ang kung ano mang namumuo sa kanila ngayon ni Andy kesa ang patutunayan niya kay Jay.

000ooo000

“Nag-enjoy ako.” saad ni Andy kay Dale sabay ngiti dito nang tumigil na sila sa tapat ng bahay nila Andy.

“Me too.” namumulang pisngi na pag-amin ni Dale na ikinangiti lalo ni Andy.

“So uhmmm--- bukas ulit?” insecure ulit na tanong ni Andy.

“Definitely.” sagot ni Dale habang pinapanood ang nakangiting si Andy palabas ng kaniyang sasakyan.

Nang makita niyang ligtas ng nasa loob si Andy ng kanilang bakuran ay papaandarin na niya sana ulit ang kaniyang sasakyan nang makita niya ang isang maliit na bagay sa may passenger seat. Muli niyang pinatay ang makina ng sasakyan at bumaba dito at hinabol si Andy. Naabutan niya ito sa tapat ng front door ng kanilang bahay at dahan dahan na itong binubuksan.

“Wait!” tawag pansin ni Dale kay Andy na nagtulak dito upang humarap. Dahil sa bigat ng pinto ay muli itong sumara na siyang nag-ipit kay Andy sa pagitan ng matigas na pinto at sa nagmamadaling si Dale na sakto lang ang pagtigil sa pagmamadali.

Nagdikit muli ang mga katawan nila.

“Uhmmm sorry.” saad ni Dale pero hindi siya gumalaw mula sa pagkakadikit nilang iyon ni Andy.

Nagtama ang kanilang mga tingin at halos magdikit na ang kanilang mga mukha pero wala parin ni isa sa kanila ang gumalaw palayo.

“---uhmmm--- you left this.” pabulong na saad ni Dale sabay lahad ng pitaka ni Andy habang mariin na nakatingin sa mga labi nito.

“Oh. Thanks.” sagot naman ni Andy sabay inilapit ang kaniyang mga labi sa labi ni Dale na isinalubong naman ang kaniyang mga labi sa papalapit na labi ni Andy.

Nagsalubong ang mga labi nila Andy at Dale. Ramdam na ramdam ni Dale ang kaibahan ng halik na iyon mula sa mga halik na pinagsaluhan nila ng mga kaniyang naka-date noon. Totoo ito. Puno ng emosyon na lalong gumulo sa isip ni Dale. Alam niyang may nararamdaman na siya para kay Andy pero hindi parin madali na tanggapin at isipin ang biglaang pagbabago ng kaniyang pananaw sa kaniyang sekswalidad.

Ang naisip na ito ang siyang nagtulak sa kaniya na putulin ang halikan na iyon.

“Una na ako.” nagaalangan at nahihiyang paalam ni Dale na tangi lamang pagtango ang nakuha kay Andy.

“S-See you tomorrow?” nagaalangan ding tanong ni Dale kay Andy dahil alam niyang dapat muna niyang pag-isipan ang mga bagay-bagay.

“I'll see you tomorrow.”

000ooo000

“Ganda ng ngiti ah.” saad ni Aldrin na ikinahagikgik pa ng iba niyang kapatid.

Agad na ibinaling ni Andy ang kaniyang tingin sa kaniyang mga kapatid na halatang nakasilip sa labas ng bintana at pinanood ang naganap sa labas ng pinto.

“Were you guys spying on us?”

““Of course not!”” ““Hindi ah!”” sabay sabay na sagot ng mga ito na ikinailing na lang ni Andy at tuloy tuloy ng pumunta sa kaniyang kwarto pero hindi pa pala doon natatapos ang gabi ni Andy.

“Anthony?” tawag pansin ni Andy sa kaniyang kapatid nang maabutan niya ito sa kaniyang kwarto na tila ba may malalim na iniisip.

“Kuya---” tawag ni Anthony nang sa wakas ay dumating na ang kaniyang kuya.

000ooo000

“I don't know—-”

“Kuya, hindi ako papayagan ni Dad kung wala akong kasama sa inyo.”

“I still have school---”

“You can attend the local university there too. Please kuya.”

“Have you asked kuya Aldrin or Allen?” tanong ulit ni Andy.

“Ikaw ang gusto ko kasama kuya--- I know the reason why you're having a hard time to decide. I saw how you kiss Dale and I understand that you've waited long enough for someone like him and I hate to see you being torn by what I'm asking you--- but please kuya think about it. I'm sure when Dad sees I'm OK there in a year or two he will let me stay there ng walang nagbabantay sakin.” saad ni Anthony na nagtulak din kay Andy na magisip ng malalim.

“I-I'll think about it—-”

“T-Thank you, kuya. Thank you. This means a lot to me.”

000ooo000

Naguguluhan parin si Andy matapos ng usapan nila ni Anthony pagkagising niya kinabukasan. Madilim pa pero tumayo na siya sa higaan at tila ba zombie na pumunta sa CR. Nakita niyang lumabas ang kaniyang kuya Allen walang dudang mag-ja-jogging. Biglang sumagi sa kaniyang isip na mag-jogging din, naaalala niya noon nung sabay pa silang nagja-jogging ng kaniyang kuya Allen kung pano nito pinapayagan ang kaniyang isip na mag-isip ng tuwid.

“A few minutes of running won't hurt.” saad ni Andy sa kaniyang sarili atsaka nagbihis ng pangtakbo.

Tama siya. Nakapag-isip siya ng maayos at napag-isipan niyang wag na munang sagutin ang kaniyang nakababatang kapatid at hayaan ang kaniyang ama na magdesisyon para sa kanila. Sinisiguro niyang hindi papayag ang kaniyang ama na itigil niya ang kaniyang pag-aaral dito sapagkat meron siyang scholarship sa unibersidad na pinapasukan niya ngayon at hindi lang iyon, maganda ang standing niya sa skwelahan niyang ito.

Malapit na siyang maka-ikot muli sa kanilang village at malapit na muli siya sa kanilang bahay nang marinig niya ang isang pamilyar na boses.

000ooo000

“I told you I'm not doing it anymore!” pabulong na singhal ni Dale sa kaniyang pinsan.

“You're giving up now? Naumpisahan mo na ah?” di makapaniwalang tanong ni Jay. Alam niyang may nangyari kaya biglang nag-iba ang kaniyang isip.

“I---”

“Na-inlove na siya sayo no? Na-inlove na si Andy sayo?” nangingiting tanong ni Jay at ang pamumula ng pisngi ng kaniyang pinsan ang kumumpirma nito.

“Y-yes.” saway ni Dale.

“Then that's good! All you have to do now is ignore him. He doesn't have to know about our bet--- Naks, I didn't think you'd actually make Andy fall in love with you. Now, bilib na talaga ako sayo, dude.” saad ni Jay sabay taas ng kamay upang mag-high five kay Dale pero hindi na iyon pinansin ng huli dahil nakarinig sila ng pagkaluskos sa hindi kalayuan.

Itutuloy...

Breaking Boundaries 2

[chapter 7]
by: Migs