Breaking Boundaries 2[4]

DISCLAIMER: The following is a work of fiction. Any similarities to any written works and any person, living or dead are purely coincidental. The story is intended for a mature audience. It may contain profanity and references to gay sex. If this offends you, please leave and find something more suitable to read. The author maintains all rights to the story. Do not copy or use without written permission. Email the author at miguisalvador@yahoo.com for comments, suggestions and violent reactions in pertaining to this blog and the stories that comes along with it.

Hindi alam ni Andy kung ano ba ang kaniyang naisagot kasi hanggang ngayon ay abala parin siya sa pagtitig sa magandang ngiti ni Dale. Naguguluhan siya a biglaang pag-iiba ng usapan nilang dalawa, una kasi ay nasa pagtatalo pa nila ang kaniyang isip tapos bigla na lang nagaya ang huli ng date na talaga namang ikinalito niya. Biglang nawala lahat ng inis at galit sa pagbato ni Dale ng bola sa kaniyang sasakyan na ikinataka niya sa kaniyang sarili, hindi niya basta basta pinapalagpas ang pananakit sa kaniyang sasakyan kaya naman ang mabilisang pagkalma niya sa ginawa ni Dale ay katakataka na para sa kaniya.

“Of course not! Bakit ako makikipag-date sayo?!” balik ni Andy nang mapagtanto niya ang nangyaring agad niyang pagpapatawad sa huli sa ginawa nito. Akala niya ay mabubura na ang ngiti sa mukha ni Dale nang hindi niya sakyan ang pantri-trip nito sa kaniya pero imbis na mawala ang ngiting iyon ay lalo pa itong lumaki.

“Edi idaan na lang natin sa pustahan---” mayabang na simula ni Dale sabay bato kay Andy ng bola ng basketball. “If you win, sasagutin ko ang gastos sa baby mo for one month---” simula ulit ni Dale sabay turo sa sasakyan ni Andy. “---but if I win. You'll go on a date with me---” pagtatapos ni Dale at dahil narin sa angking yabang ni Andy ay agad itong pumayag.

“Sure! Yun lang pala eh!” pagpayag ni Andy, nasilaw sa kaniyang makukuwa sa oras na manalo siya.

“---all in my terms.” taas kilay na pagtatapos ni Dale sabay ngisi kay Andy matapos niya itong makitang mapalunok sa kaba dahil sa kaniyang huling kundisyon na mukhang hindi inaasahan ni Andy bago ito pumayag.

At hindi napigilan ni Dale ang mapahagikgik nang makita niya muling mapalunok sa kaba si Andy, mamula ang pisngi nito, manlaki ang mga mata at bumabaw ang paghinga matapos niyang hubarin ang kaniyang t-shirt at dahan-dahang lumapit sa isang bench at kinuwa ang tumbler at binuksan ito.

“Y-you don't need to take off your shirt. We d-don't need to do the “shirts vs. skin” kasi dalawa lang naman tayo dito, di bale ba kung sampu tayong naglalaro dito at nakakalito kung sino ang kakampi mo sa hindi.” sinubukang pagtataray ni Andy kay Dale na lalo lang napahagikgik.

“Naiinitan kasi ako eh. You see, kanina pa ako naglalaro sa ilalim ng initan.” mabagal na saad ni Dale sabay ibinuhos ang natitirang tubig sa tumbler sa kaniyang sarili.

Par kay Andy ay bumagal ang oras. Kitang kita niya ang unti-unting pagdaloy ng tubig sa maamong mukha ni Dale hanggang sa matipuno nitong katawan, mula sa magagandang pecs nito papunta sa abs na walang dudang pinaghirapan ni Dale at ang talagang ikinatigil ng puso ni Andy ay kung pano bumakat ang briefs ni Dale na nagkataong itim sa puting manipis na basketball shorts nito.

Dahil abala parin si Andy sa pag-iisip sa kaniya lamang nasaksihan ay hindi niya napansin na papalapit na pala sa kaniya si Dale at pumuwesto na ito sa kaniyang likuran. Napagtanto na lamang niya ito nang maramdaman niya ang init na nanggagaling sa katawan ni Dale sa kaniyang likuran at nang bumulong ito sa kaniyang tenga na miya mo kalahating pulgada na lang ang layo ng mga labi nito sa kaniyang tenga na lalong nakapagpatayo sa kaniyang mga balahibo.

“Simulan na natin.” saad ni Dale sabay mabilis na inagaw ang bola sa kamay ni Andy na nakapagpagising sa diwa ng huli.

“Race to twenty?” tanong ni Dale kay Andy na tumango na lang.

“Three points!” sigaw ni Dale nang ma-i-shoot niya ang bola ilang pulgada lang ang layo sa kinatatayuan ni Andy.

“Mukhang kailangan ko ng isipin kung sang restaurant kita dadalhin ah.” nakangising saad ni Dale sabay kindat kay Andy na nagtulak sa huli na makaramdam na miya mo kumukulo ang tiyan.

“Tangina! Kinikilig ba ako?!” naiiritang tanong ni Andy sa sarili sabay habol kay Dale na tinatangkang i-shoot nanaman ang bola, idine-deny parin sa sarili na kinikilig nga siya.

000ooo000

“Alam mo ba kung gano ka ka-cute kapag nagco-concentrate ka?” bulong ulit ni Dale sa likod ni Andy habang abala ito sa pagpro-protekta sa bola mula kay Dale bago siya makalapit ng maayos bago i-shoot ang bola.

“Shit!”gulat na saad ni Andy matapos niyang mabitiwan ang bola dahil sa biglaang pagbulong ni Dale. Sinubukan niyang kumilos agad para habulin ang bola pero huli na siya dahil nakita niyang pumorma na si Dale para sa panibagong three point shot kung saan hindi naman nabigo ang huli.

“Pano ba yan, 6-0 na ang score?” mayabang na saad ni Dale sa sarili habang pinupunasan ang ilang butil ng pawis sa kaniyang noo na kinakabahang ikinalunok nanaman ni Andy ng kaniyang sariling laway dahil nakita niya ang makapal na buhok ni Dale sa kilikili.

“Madaya ka!” naiinis na saad ni Andy habang hindi parin iniaalis ang tingin sa exposed na kilikili ni Dale.

“What?! Pano ako naging madaya?” umaarteng naeeskandalong tanong ni Dale an ikinamula ng pisngi ni Andy nang makita ito ni Dale ay hindi niya napigilang mapangisi dahil iniisip niya na epektibo ang kaniyang ginagawang pangaakit sa huli.

“Basta!” balik na lang ni Andy na patuloy lang sa pamumula ang pisngi.

“Fine! If it disturbs you that much---” saad ni Dale sabay punta sa bench kung saan nakasampay ang kaniyang t-shirt at isinuot ito.

Nagpakawala ng isang buntong hininga si Andy, hindi dahil sa wakas ay hindi na siya madi-distract sa magandang katawan ni Dale habang naglalaro sila kungdi dahil nadidismaya siya at nagsuot na ng t-shirt si Andy.

“Happy?” taas kilay na tanong ni Dale kay Andy.

“Yes.” pagtataray ni Andy na nahalatang umaarte lang ni Dale.

000ooo000

Pero kahit na nakat-shirt na si Dale ay hindi parin makuwa ni Andy maka-score. Hindi niya alam kung imahinasyon niya lang ba ang napapadalas na pagdikit ng katawan ni Dale sa kaniyang katawan at ang tila ba napapadalas din na pagpapadaan ng malalaking palad ni Dale sa kaniyang makinis na braso, muli tulad ng inaasahan ay dumulas nanaman ang bola sa kamay ni Andy at nakuwa ito ni Dale na nagmadaling i-shoot ang bola bago pa man makabawi si Andy.

“Pano ba yan. Panalo ako?” nakangising saad ni Dale na hindi manlang hiningal tulad ni Andy.

“Wala. Hindi patas yung laban.” humihingal na depensa ni Andy.

“In what way hindi siya patas?” nangingiting saad ni Dale, desperado kasi ang tono ni Andy, iniisip na nakaganti na siya sa pagpapahiya dito nung naglalaro sila ni Jay nung isang araw.

“Unang una, I'm not dressed properly for the game. Pangalawa---uhmmm--- pagod ako at pangatlo---errr---ummm--- idinidikit mo ng idinidikit yang---uhmmm--- katawan mo sakin.” pahina ng panina na saad ni Andy na ikinahagikgik ni Dale, hindi mapigilang macute-an kay Andy.

“It's fun toying with this guy after all.” bulong ni Dale sa sarili.

“What? You can't blame me for keeping my hands off from a cute guy like you.” naglalanding saad ni Dale kay Andy sabay kindat na muling ikinakulo ng tiyan ni Andy at lalong ikinamula ng pisngi nito.

“And besides. It's twenty two to zero. Ni hindi ka manlang naka-score ng two points, that clearly shows na wala talaga sa laro ang isip mo. Wala ka sa kundisyon and yet you agreed with our little bet. So wag mong sabihin ngayon na hindi patas ang laban.” nakangising pagpupunto ni Dale kay Andy na nakuwa ang gustong sabihin ng huli.

“Fine!” singhal ni Andy.

“I'll pick you up at seven?” nangingiting tanong ni Dale kay Andy na hindi parin mapigilang mainis sa sarili habang iniisip kung ano ba ang kaniyang napasukan na iyon.

000ooo000

“Mukhang masaya ka ata ngayon?” taas kilay na tanong ni Jay sa kaniyang pinsan matapos niyang mapansin ang pasipol-sipol at pabalik balik na si Dale mula sa aparador nito papunta sa whole body na salamin, tinitignan ang mga damit na kaniyang ipinaglalalabas sa aparador kung babagay ba ito sa kaniya sa repleksyon niya sa salamin.

“Kasi success ang plano ko eh.” nakangising saad ni Dale kay Jay na itinigil muna ang paglalaro ng PSP.

“What do you mean success ang plans mo?” tanong ulit ni Andy habang tinititigan ang makakalokong ngiti ni Dale sa repleksyon nito sa salamin.

“Your dare isn't that hard to do after all.” makahulugang sagot ni Dale sabay kindat sa pinsan at saka sinuot ang napiling damit.

“We'll see about that.” nakangisi naring balik ni Jay. Kabisado na kasi niya ang mga nangyayari sa mga dare na katulad ng ginagawa ngayon ng kaniyang pinsan dahil sa loob ng ilang nakalipas na taon ay siya ang gumagawa ng mga iyon sa tuwing matatalo siya at base sa kaniyang experience ay may papalpak at papalpak sa plano niya at alam niyang ganito din ang mangyayari sa plano ng kaniyang pinsan pero hindi niya ito sasabihan, hahayaan niyang matuto ito at madala upang tigilan na ang kanilang pagpapataasan ng ihi kada taon sa basketball.

000ooo000

Habang nagmamaneho si Dale papunta sa kalapit na bahay nila Andy ay wala sa sarili siyang napapangiti. Napapangiti dahil naaalala niya ang mga reaksyon sa mukha ni Andy kanina, kitang-kita niya sa tuwing naguguluhan ito, kitang-kita niya sa tuwing kinikilig ito, nahihiya, natatawa, naiinis at nagagalit at aminin niya man sa sarili o hindi lahat ng iyon ay nakakapag lagay ng ngiti sa kaniyang mukha, aminin niya man o hindi ay nawiwili siya dito.

At ngayon habang nagmamaneho siya ay nag-iisip pa siya ng ilang mga plano upang makita niya ulit ang mga reaksyon na iyon sa mukha ni Andy.

At aminin man niya sa sarili o hindi ay na-e-excite siya sa mga mangyayari sa gabing iyon.

000ooo000

“Anthony, I said stop staring at me!” singhal ni Andy nang maramdaman niyang may nakatitig nanaman sa kaniya.

Kanina pa siya pinapanood ng kaniyang nakababatang kapatid na si Anthony na magpalit ng libo libo na atang damit bilang paghahanda para sa lakad nila ni Dale at hindi ito pumalya sa kakahagikgik kaya naman pinalabas niya ito sa kaniyang kwarto habang sinasabi na kung hindi naman ito makakatulong ay lumabas na lang.

Hindi alam ni Andy kung bakit pero tila ba excited siya sa paglabas nilang iyon ni Dale gayong biglaan lamang siyang inaya nito lumabas at base ang kanilang paglabas na iyon sa isang pustahan lamang na alam naman niyang walang magandang maidudulot o kalalabasan.

“Don't go out with him.” malamig na saad ng kapatid ni Andy.

Agad na napaharap si Andy sa gawi ng pinto. Malamig ang boses na iyon. Walang halong pangiinis at walang buhay di katulad nung si Anthony ang nagsasalita. Ngayon kasi tila ba ito nananakot, nagbabanta o kaya naman ay may hindi magandang binabalak. Nang makita ni Andy kung sino ang nagsalita ay dahan-dahan na lang siyang tumalikod mula dito at hindi na lang pinansin ang kaniyang kuya Allen.

“I'm serious, Andrew. Don't go out with him--- he's---” simula ulit ni Allen, ngayon desedido na pigilan si Andy sa paglabas nito na ikinasagad na ni Andy.

“What?!---” singal na simula ni Andy na gumulat kay Allen mula sa kinatatayuan nito. Ngayon niya lang nakita ang kapatid na ganito. Madalas tahimik lang ito at nakayuko sa tuwing magkakasalubong sila.

“---Nahihiya ka na makita ng friends mo na may kapatid kang bakla?!” pagtatapos ni Andy na talaga namang nakapagpatameme kay Allen.

“You really want me to stay miserable until I grow old no? You really don't want me to be happy even just for a minute?! Parehong pareho kayo ni Nolan, you only think of yourselves and what others might say about you! You don't consider na baka tao din ako kahit ganito ako, nasasaktan, nalulungkot---nakakaramdam! Gusto ko ding sumaya!” singhal ni Andy sabay hinablot ang kaniyang wallet at telepono at tuloy tuloy na naglakad palabas ng kaniyang kwarto at anng mapatapat sa kaniyang kapatid ay binangga niya ang balikat nito.

Nang makalagpas kay allen ay nakita niya ang kaniyang iba pang mga kapatid na malungkot na nakatingin sa kaniya at tila ba gustong-gusto siyang aluhin pero masyado nang naging madrama ang gabing iyon para sa kaniya kaya pati ang mga ito ay nilagpasan na lang niya at tuloy tuloy nang lumabas ng kanilang bahay.

Alam niyang susunduin siya dapat ni Dale sa bahay nila pero ayaw niyang makaharap ni Dale ang kaniyang mga kapatid lalong lalo na ng kaniyang kuya Allen kaya naman naglakad na lang siya palayo sa kanilang bahay, sa direksyon na alam niyang panggagalingan ng sasakyan ni Dale.

000ooo000

Malapit lang ang bahay nila Dale sa bahay nila Andy at iisang daan lang ang tatahakin niya papunta sa bahay ng huli, kaya naman hindi na siya nagdalawang isip na tigilan ang isang lalaking nakayuko, nanlalambot at tila ba bagsak balikat na naglalakad sa may bangketa. Hindi siya nagkamali si Andy nga iyon.

“Andy?” tawag pansin ni Dale kay Andy.

Wala na ang kanina lang ay matapang na tingin na pinapakawalan nito noong naglalaro sila ng basketball. Tila kumawala lahat ng hangin nito sa katawan at mukha na ito ngayong bata na kinawawa ng mga kalaro at ang huli sa lahat ay ang ibayong lungkot na nakita ni Dale sa mukha ni Andy. Lungkot na nagtulak kay Dale na makaramdam ng paninikip ng kaniyang dibdib.

“Hey.” nahihiyang balik ni Andy kay Dale saka nag-alangan kung papasok ba siya sa kotse o hindi.

Hindi na nagdalawang isip pa si Dale at binuksan na niya ang pinto ng kotse sa may passenger's side na kinuwa naman ni Andy bilang paanyaya na pinapapasok siya ni Dale sa sasakyan nito.

“What happened?”

Tanong ulit ni Dale na kumuwa muli ng pansin ni Andy. Tinignan niya ng mariin si Dale. Kitang kita niya ang pagaalala sa mukha nito at sinsero ito, totoong nagaalala ito sa kaniya at hindi iyon nababase sa kanilang pustahan, hindi mapigilan ni Andy ang matuwa dahil sa unang pagkakataon matapos ipagkalat ni Nolan ang tungkol sa kaniya ay may tunay na nagaalala sa kaniya maliban sa kaniyang mga kapatid at ama.

“Wag mo ng isipin yun---” nakangiti nang saad ni Andy, ayaw niyang masira ang umpisa ng magandang gabi na iyon para sa kaniya sa pamamagitan ng pagkukuwento ng pagtatalo nila ng kuya niyang si Allen.

“---ang isipin mo ay kung pano mo ako mapapabilib sa una nating date.” humahagikgik na saad ni Andy na nakapagpamutla kay Dale. Naging conscious tuloy siya sa kaniyang plano para sa gabing iyon, biglang nagkaroon ng duda sa sarili kung sapat na ba ang kaniyang plinano at kung mapapabilib ba nun si Andy na mukhang kahit hindi pa nagkakaroon ng seryosong relasyon ay mukhang mataas ang standard.

“---oh wag kang masyadong kabahan. Ginusto mo 'to diba? Panindigan mo.” mahangin at nakangising saad ni Andy kay Dale na siya namang napalunok ng sariling laway dahil sa kaba.

Kinakabahan siya na baka nga hindi niya mapabilib si Andy at masira ang kaniyang plano at mapatunayan nanaman ni Jay na hindi niya kaya ang pustahan nila di kagaya niya na kinaya lahat ng parusa sa bawat pustahan nila nitong mga nakaraang taon.

“Seriously, Dale. I was just joking.” nakangiting pahabol ni Andy kay Dale nang mapansin niyang matagal tagal na din itong hindi kumikibo matapos ang kaniyang huling sinabi dito.

Muntik nang biglaang apakan ni Dale ang preno ng sasakyan. Ngayon niya lang nakitang ngumiti ng ganon si Andy, para sa kaniya ay mala-anghel ito. Wala ang karaniwang yabang, ngisi o nakakalokong ngiti sa mukha nito. Ang ngiting iyon ay sinsero, totoo at walang bahid na kahit ano.

Ngiti na nagsasabing wala siyang dapat ipangamba.

Ngiting nakakahawa.

Hindi pa man sila nakakarating sa kanilang pupuntahan para sa gabing iyon ay nagmamaneho naring nakangiti si Dale.

“Bowling alley?!” halos pasigaw nang saad ni Andy nang makita niya kung saan sila magde-date ni Dale.

000ooo000

“You've been staring at that ball for ten minutes now.” nangaalaskang saad ni Dale nang maabutan niya parin si Andy na hawak hawak ang isang kulay blue na bola sabay lapag ng in-order nilang pagkain.

Nangunot lang ang noo ni Andy sa sinabing ito ni Dale at magsasalita na sana nang maunahan siya ng huli.

“Ah--- you don't know how to bowl.” nakangising saad ni Dale jabang lumalapit kay Andy.

Muli sanag magsasalita si Andy nang magsalita nanaman si Dale.

“It's OK. Hindi mo naman kailangan malaman ang lahat eh.” saad muli ni Dale sabay pumuwesto sa likod ni Andy at inalalayan ito papalapit sa dulo ng laruan nito. Aalma na sana si Andy nang manlambot na lang siya bigla sa matipunong katawan ni Dale.

Hindi niya mapigilang amuyin ang pabango ni Dale. Hindi niya mapigilang isandal pa lalo ang kaniyang likuran sa tila ba malabatong katawan ng huli at hindi niya mapigilang pakinggan ang tila ba nangaakit na boses nito sa kaniyang tenga.

Nagising na lang si Andy nang marinig niyang tumalbog ang bola sa strip at mabilis na itong gumugulong sa mga pin sa bandang dulo.

“There, you got all the pins. Here, try it again.” saad ni Dale. Walang alam sa na-idulot niyang pakiramdam kay Andy sabay abot ng mabigat na bola kay Andy.

Pumuporma na si Andy sa dulo ng strip nang magsalita ulit si Dale.

“I bet makakanal lang yang tira mo.” humahagikgik na pangaalaska ni Dale kay Andy pero agad din itong natigilan nang makita niya kung pano gumalaw si Andy. Miya mo ito mananayaw, buong katawan ay may kuordinasyon at swabe nitong pinakawalan ang mabigat na bola at hindi nagtagal ay narinig niya ang pagsasalubong ng mga pins at ng mabigat na bola. Walang natirang pins.

“Alam mo dapat magingat ka na dyan sa pakikipagpustahan mo eh.” natatawang saad ni Andy sa nakangangang si Dale.

Itutuloy...

Breaking Boundaries 2
[chapter 4]
by: Migs